Luis Fernando Verissimo – De spionnen. Vertaald uit het Portugees (Os espilões) door Harrie Lemmens. ISBN 978-90-253-6971-2, 174 pagina’s. Amsterdam: Atheneum-Polak en Van Gennep 2012.
Deze roman heeft elementen van een thriller, maar biedt veel meer.
Volgens de flaptekst is het een hommage aan de klassieke crime novels van ook door mij bewonderde auteurs als John le Carré en Graham Greene en mijns inziens is dit meer dan een verkooppraatje. De wat anarchistische sfeer die de auteur oproept doet mijzelf nog het meest denken aan die in John Steinbecks Tortilla Flat, maar ik moet eerlijk bekennen dat het decennia geleden is sinds ik van dat laatste boek heb genoten. Ik zou het nog eens moeten lezen om te bekijken of deze bewering klopt.
De niet met name genoemde ik-figuur communiceert niet meer met zijn vrouw en zijn twaalfjarige zoon. De enige die thuis nog met hem ‘praat’ is de hond. Het weekeind brengt hij door met zich te bezatten in het café met een aantal andere vage figuren. Door de week verdient hij een schamel salaris als redacteur van een uitgeverij die sporadisch een boek uitbrengt. Hij leest de binnengekomen manuscripten en formuleert onaangename afwijsbrieven aan de aspirant-auteurs.
Maar dan komen er opeens vier vellen papier binnen, het begin van een roman , geschreven door een zekere Ariadne, met een bloemetje op de i. Ze schrijft dat ze zich wil wreken op wat haar en haar ‘geheime minnaar’ is aangedaan voordat ze zelfmoord gaat plegen. Deze tekst fascineert de hoofdpersoon, die vermoedt dat het een autobiografisch verhaal is. Hij begint te dagdromen over een mooie jonge vrouw, die in gevaar is en gered moet worden. Hij deelt zijn vermoedens met zijn makkers uit het café en ze besluiten de zaak ter plekke tot op de bodem uit te zoeken. Ariadne woont in de stad Frondosa, op geruime afstand van de woonplaats van de ik-figuur en zijn vrienden. Enkelen van hen gaan ter plekke poolshoogte nemen en intussen arriveren nog enkele stukken van het manuscript. Uiteindelijk vertrekt ook de hoofdpersoon naar Frondosa, waar hij de echte Ariadne ontmoet. De gebeurtenissen volgen elkaar nu in een snel tempo op en de lezer blijkt daarbij volledig op het verkeerde been te zijn gezet. Een adembenemend einde van een bij vlagen hilarisch boek.
Boeiende, knap geschreven en spannende roman met een aansprekende sfeertekening.