Evelien van den Akker – Een positieve uitslag. Als een ziekte je leven overhoop gooit en de liefde je overkomt. ISBN 978-90-488-1995-9, 303 pagina’s, € 17,95. Amsterdam: Mistral 2014.
Over leven met MS terwijl de liefde aanklopt.
Evelien van den Akker leidt het hectische maar gelukkige leven van een werkende, feestende, sportende dertiger. En dan komt ze de man tegen met wie ze oud zou willen worden. Sprookje ten top zou je denken, ware het niet dat, twee dagen vóór die ontmoeting, bij Evelien de diagnose MS is gesteld. MS: multiple sclerose, een ziekte die een grillig verloop heeft, langzaam of snel kan verlopen, en al dan niet tot invaliditeit leidt. De specialist meldt na onderzoek van scans en lumbaalpunctie: ‘De uitslag was positief’.
Positief? De lezer én auteur Evelien van den Akker kennen het woord positief tot dan toe in een andere betekenis. ‘Positief’ is gunstig. ‘Positief’ is het bijvoorbeeld als je de man van je dromen tegenkomt, een man als Arne, twee dagen daarna. Wat moet ze? Doen alsof er niets aan de hand is? Doorleven met haar kop in het zand en zien waar het schip strandt? Ze besluit na een paar weken van opbloeiend, gezamenlijk geluk Arne te vertellen dat ze MS heeft. En al reageert deze positief, hij krijgt het er toch lastig mee als de MS zich steeds heviger en met meer aanvallen manifesteert.
Evelien van den Akker schrijft geen patiënt-egodocument. Want ze hééft weliswaar MS, maar ze IS geen MS. En zó wil ze ook verder leven. Dat de liefde en de MS niet altijd door één deur kunnen, is soms problematisch. Daarover schrijft ze ook. Bijvoorbeeld als Evelien met Arne wil surfen, zijn grote hobby, blijkt dat zij de kracht mist om te sporten zoals zij zouden willen. En een strandwandeling zit er ook niet in, als zij maar een kwartiertje kan lopen. Kleine en steeds groter wordende beperkingen, die meer invloed op haar en zijn leven hebben, dan zij willen en Arne soms aankan. De MS is een stoorzender in hun geluk. Daar moeten ze mee leren leven. Of zoals de ondertitel luidt: ‘Als een ziekte je leven overhoop gooit en de liefde je overkomt’.
Het boek laat zich uitstekend lezen. Van den Akker (1978) is in het leven van alledag freelance tekstschrijver en het is te merken dat ze weet wat ze doen kan met taal. Haar verhaal is aangrijpend en openhartig. ‘Dapper’ zal ik niet gebruiken omdat Van Den Akker niet ‘dapper’ wil zijn, maar gewoon een vrouw die MS heeft. En die, ondanks die chronische ziekte, het beste uit haar leven haalt.
Een bijzonder boek. En zeker niet speciaal bestemd voor chronisch zieken en de mensen om hen heen. Heeft schrijfster Van den Akker niet meer om over te schrijven? Dat zou zeker de moeite waard zijn.
Aangrijpend egodocument.