Maartje Fleur – De au pair. ISBN 978-90-218-0985-4, 267 pagina’s, Amsterdam: Luitingh-Sijthoff 2014, inmiddels tweede druk.
Intrigerende combinatie van chicklit en thriller.
De kunstenares Caroline is helemaal van de leg als haar vriend een verhouding blijkt te hebben met haar zus. Als ze zich met professionele hulp heeft herpakt valt ze als een blok voor Arthur, een Sarkouzy-achtig zakenmannetje, weduwnaar met een tienerdochter, Lois. Omdat ze al 37 is en de biologische klok doortikt, besluit ze vrij snel met Arthur te gaan samenwonen, waarbij ze hoopt dat hij haar zo spoedig mogelijk ‘bezwangert’. Arthur woont in een kapitale villa aan de rand van een bos. Caroline neemt haar hond Boes, een vrolijk beest, mee. Ze krijgt haar eigen atelier. Ze lijkt een mooie toekomst voor zich te hebben.
Arthur’s vrouw overleed bij de geboorte van Lois. Sindsdien wordt het meisje bemoederd door de huishoudster Mevrouw Havers, die met haar wat vreemde zoon Marcel vlakbij woont. Caroline heeft het gevoel dat ze zich bij Havers en Lois moet ‘invechten’ en voelt zich in de steek gelaten als Arthur lang niet altijd haar zijde kiest wanneer ze zich door hen gekwetst voelt.
Bovendien gebeuren er allerlei onverklaarbare dingen in het bos, in huis en in haar atelier waardoor Caroline zich unheimisch voelt. In dat atelier woonde eerder een Spaanse au pair, Marilia, die vorig jaar plotseling verdween. Stukje bij beetje vindt Caroline meer uit over deze Marilia. Ze blijkt onder meer een verhouding met Arthur te hebben gehad, iets wat de laatste probeert te bagatelliseren.
Als het lijk van Marilia wordt gevonden voltrekken de gebeurtenissen zich in een stroomversnelling. Wie heeft haar vermoord? Arthur, die haar inmiddels Caroline zwanger heeft gemaakt? Wie of wat moet ze geloven? Ze schrikt constant van alles en heeft zichzelf niet meer in de hand.
De auteur schrijft voor onder meer voor Flair en Margriet. Voor het jongevrouwenblad Viva schrijft ze de column Floor Faber, die tot een tv-serie is bewerkt. Ze heeft een vlotte pen en duidelijk plezier in het schrijven. Haar hoofdpersoon Caroline is niet dom, maar soms verschrikkelijk naïef. Daarnaast een beetje een reformtutje, dat overweegt tofu te serveren voor het kerstdiner. Als met al is ze best sympathiek en wens je haar een gelukkig huisje, boompje, beestje toe. In het begin wordt het verhaal over een van de ex-vrienden van haar wat zwevende moeder wel een paar keer herhaald. Het plot is origineel en wordt goed uitgewerkt. De ontknoping is verrassend, maar zeker geloofwaardig.
Een prima thriller voor wie geen moeite heeft met de chicklit-achtige stijl.
Dit boek is tevens op donderdag 14 augustus 2014 besproken in het programma MeerInformatief op MeerRadio. (Ik vergiste mij daarin helaas in de naam van de auteur.) Het geluidsbestand staat hieronder.