Isabel Allende – Ripper. Vertaald uit het Engels (Ripper) door Rikkie Degenaar. ISBN 978-90-284-2564-4, 398 pagina’s, € 19,90. Amsterdam: Wereldbibliotheek 2014.
Groepje jongeren probeert via het internetspel Ripper een seriemoordenaar op te sporen.
Isabel Allende is een zeer bekend en succesvol schrijfster, vele bestsellers kwamen al van haar hand. Nu op haar zeventigste waagt ze zich aan een nieuw genre. Ripper is haar eerste thriller. Al weken ligt deze misdaadroman in de Nederlandse boekwinkels bij de top tien. De gezaghebbende thrillergids van Vrij Nederland gaf het boek maar liefst vijf sterren.
Het verhaal laat zich niet eenvoudig samenvatten. Dit komt vooral door het grote aantal personages met de daarbij behorende verhaallijnen. Hoofdpersoon is Indiana Jackson. In San Francisco werkt ze in een Holistische Kliniek. Ze houdt zich bezig met aromatherapieën en reiki. Ze is gescheiden van Bob Martin, hoofdinspecteur bij de politie en vader van Amanda. Indiana heeft twee minnaars, Alan Keller en Ryan Miller. De grote vraag is: voor wie kiest ze uiteindelijk?
Amanda zit op een kostschool. In het weekend is ze bij haar opa, haar moeder of haar vader. Amanda is de gamemaster van een online moordspel. Het is een groepje slimme jongeren, deskundig op verschillende gebieden. Ze houden zich bezig met onopgeloste moorden. Eerst gaat het om moorden uit de 19e eeuw (Ripper komt van Jack de Ripper). Als er in San Francisco een seriemoordenaar actief wordt, gaan ze zich daar op richten.
In Ripper komen zeer veel personages voor. Aan alle personages wordt veel aandacht besteed. Bij elk nieuw personage geeft de schrijfster de achtergronden. Eén voorbeeld. Ayani, echtgenote van de vermoorde psychiater Richard Ashton wordt ondervraagd. Ze is een beeldschoon fotomodel. Behalve de noodzakelijke informatie over haar huwelijk gaat het ook nog eens over haar carrière, haar afkomst en haar ideeën over vrouwenbesnijdenis. Deze informatie draagt niet bij aan de plot en komt nooit meer terug. Sommigen vinden dit zorgvuldig en interessant, maar je kunt het ook als storend en verwarrend ervaren.
Soms is de informatie over de personages interessant. Zo wordt uitvoerig ingegaan opde militaire carrière van Ryan Miller, oud marinier. We komen alles te weten over de opleiding en de gevechten in Irak en Afghanistan en wat het betekent te moeten doden en geconfronteerd te worden met onschuldige burgers in dorpen die vernietigd moeten worden.
Als militair had hij een speciale hond Attilla. Deze had hem eens het leven gered. Atilla is ook nu nog bij Miller. In het boek speelt hij een zeer bijzondere rol.
De grote vraag is of Ripper een thriller is of niet. De eerste vereiste van een thriller is in ieder geval spanning en suspence. In de eerste helft van het boek zijn die totaal afwezig. Soms is het verhaal best vermakelijk, maar pas in de tweede helft gebeurt er iets. Afwijkend is ook dat we te maken hebben met een groepje speurders die al hun informatie krijgen via het internet en via de bereidwillige vader (politieman!) van Amanda. Hij geeft de rippers alle informatie. Zeer ongeloofwaardig. Meestal is er rivaliteit tussen de detective en de politie. Hier wordt zeer harmonieus samengewerkt. Een beetje vreemd is het ook dat alle ontdekkingen komen van de rippers en dat de politie veel trager en passiever is.
Echt spannend wordt Ripper pas vanaf pagina 269. De roman komt dan in een enorme stroomversnelling en laat je niet meer los. De spanning wordt verhoogd door cursief gedrukte stukken waarin de psychopathische seriemoordenar zelf aan het woord is. Het is duidelijk iemand die Indiana heel goed kent. Een ontvoering, een moord en de dreiging van een volgende moord, het is ineens heel hectisch.
De stijl van Isabel Allende is journalistiek: heel vlot, maar ook wat oppervlakkig. De hoofdpersonen worden wel uitvoerig beschreven, maar wel van de buitenkant. We vernemen bijvoorbeeld heel weinig over de diepere zieleroerselen van Indiana. Haar keuze voor Alan Keller is heel onverwacht en impulsief. Ryan wordt afgewezen, omdat hij als minnaar niet geduldig genoeg is en omdat hij nog te veel oorlogsherinneringen moet verwerken. De lieve, geduldige Indiana is nu ineens vrij egoïstisch. Wat de innerlijke drijfveren van Amanda zijn, komen we eveneens niet te weten. Eigenlijk komt Ryan Millar nog het best uit de verf: zijn oorlogstrauma’s, zijn grote verliefdheid voor Indiana en zijn bijzondere band met zijn hond Attilla.
Voor geduldige lezers is Ripper vermakelijk en onderhoudend, voor echte thrillerliefhebbers is het boek zeker te traag. Voor Allende-liefhebbers is het echter zonder meer een aanrader.