Teun van de Keuken – Puur en eerlijk. De boodschappen van een keurmeester. ISBN978-94-004-0029-0, 200 pagina’s, € 12,90. Amsterdam: Thomas Rap 2014.
Columns over onder meer eten, drinken en supermarkten.
De journalist en programmamaker Teun van de Keuken (1971) is verslaggever bij het programma Keuringsdienst van Waarde en columnist in Het Parool. Een aantal van zijn columns zijn in dit boekje nogmaals gepubliceerd.
Van de Keuken worstelt nogal eens met de keuze tussen plezier en milieu. Die gaan volgens hem moeilijk samen. Zo is hij bang dat dit boekje de nodige bomen heeft gekost. Sinds Al Gore An Inconvenient Truth uitbracht is hij bekeerd tot Het Milieu, ‘een prettig praktische religie’, want er is altijd de mogelijkheid tot compensatie. De schrijver is er blij mee dat biologisch tegenwoordig lekkerder is geworden. Van zijn vader moest hij vroeger zuurdesembrood eten. Tegenwoordig genieten we meer en hebben minder schuldgevoel. ‘Of het milieu er beter van wordt, is natuurlijk nog maar de vraag. We willen best leven naar de truth, als het maar niet inconvenient wordt.
Teun wil wel graag gezond en biologisch eten, maar is niet blij als er in de groententas van Odin weer kool zit. In de winter is hij helemaal ‘uitgekoold’. En het milieubewust poep- en plasgedrag van het yellow mellow-regime bleek voor zijn gezin te onaangenaam: ‘Alleen een martelaar voor het milieu of een Engelse viezerik is in staat dit vol te houden.’
Hij laat zien hoe consultatiebureaus gesponsord worden door bedrijven die niet echt het goede voorbeeld geven op voedingsgebied en hoe Burger King dat met het Nederlandse voetbal doet, wat tabaksfabrikanten en alcoholproducenten niet meer mogen. Hij laat ons weten dat JOGG, Jongeren op Gezond Gewicht, de club van Paul Rosenmöller, nauw samenwerkt met Unilever, FrieslandCampina, Coca Cola en McDonald’s. Ook stelt hij de houdbaarheidsdatum aan de kaak, die ervoor zorgt dat jaarlijks miljoenen tonnen aan goed voedsel in de vuilnisbak belandt.
Net zoals uw recensent stelt de auteur zichzelf de vraag hoe vers ingevroren voedsel is: ‘Eerst heb je vers vlees, dan vries je het in – dan is het even niet weer vers – en dan ontdooi je het weer; dan is het weer vers. Vers vlees kan dus jaren oud zijn. Ontdooid. Hoe moet het dan met mensen die dit verse gehakt vervolgens thuis weer invriezen en ontdooien (wat immers maar één keer mag) vertelt het verhaal niet.’ Jammer dat hij hier niet verder gaat, want ik zou dat nu juist graag willen weten.
Van de Keuken geeft de indruk dat hij het nogal met zichzelf getroffen heeft en soms zeurt bij ronduit, met name in zijn ongenuanceerde kritiek op Albert Heijn. Ik heb weleens leukere columns gelezen. Toch biedt hij regelmatig interessante informatie over ons dagelijks leven, vooral op het gebied van voedsel.
Interessant voor wie wat meer wil weten over wat hij eet en drinkt.