Philippe De Gryse – Behalve de liefde. ISBN 978-94-9038-293-3. 392 pagina’s, € 19,95. Antwerpen: Witsand 2014.
Gescheiden man gaat koortsachtig op zoek naar een relatie.
De zestigjarige vertaler Romeo is 34 jaar getrouwd geweest. Na zijn scheiding bespringt de eenzaamheid hem. Hij besluit zo spoedig mogelijk weer een vaste relatie aan te gaan. Want, zo stelt hij ‘Niets is belangrijker dan schrijven. Behalve de liefde…’.
Zoekers weten uit ervaring dat fanatisme niet tot relaties leidt. Romeo (de auteur heeft deze naam wel erg dubbelhartig gekozen) moet daar nog achter komen. Hij ontmoet vrouwen en denkt opvallend vaak al na een eerste ontmoeting dat zíj de ware zal zijn. Prompt begint hij die vrouwen brieven te schrijven: hartstochtelijk, verliefd, opdringerig zelfs. En dat laatste breekt hem dan op. Keer op keer ontdekt Romeo dat hij zijn Julia niet heeft gevonden. En dat, bepeinst hij telkens wat bitter, terwijl hij álles voor haar wilde doen. Maar dat álles en dan zó snel, dat maakt de dames nu juist schrikachtig. Romeo versaagt niet: óp naar de volgende vrouw. Zijn ‘jacht’ krijgt daardoor iets zieligs.
Dit boek is het debuut van de 73-jarige schrijver Philippe De Gryse, die woont in het Vlaamse Tielt waar hij in 1937 ook geboren is. Hij heeft tot 1969 in Afrika gewerkt. De Gryse is een debutant aan wie de jaren zijn af te lezen. Waar tal van zijn leeftijdgenoten 73 jaar jóng zijn, is de auteur 73 jaar óud. Daarbij opgeteld dat, in zijn brievenroman, ik-figuur Romeo 60 jaar is, maakt Romeo helemaal een vrij ouderwetse indruk en dat heeft de man dan aan auteur De Gryse te danken.
Romeo hanteert in de brieven een soms poëtisch, vaak bijna smachtend taalgebruik. Ik kan mij goed voorstellen, zeker aangezien de verliefde Romeo zijn vlam van dat moment bijna dagelijks schrijft, dat de dames daar kriegel en zelfs huiverig van worden. Post krijgen is leuk, maar om aangesproken als ‘mijn allerliefste, handenvol liefs en tedere tederheid’ toegestuurd te krijgen, vergt stalen zenuwen. Of: ‘Je bent niet zoet, je bent onvoorstelbaar lekker. (…) Mag ik jou bezingen als de zwarte prinses, prinses aller prinsessen die me kriebels en vlinders bezorgt? (…) Ik wil spinnen en knorren in jouw armen als een verliefde kater.’ En geloof mij: dat zijn slechts enkele citaten uit een heel kort briefje.
Zo schrijft, jubelt en zingt De Gryse verder. Het kan niet op. Af en toe scheert zijn taal compleet langs het klassieke Hooglied dat de liefde bezingt, maar dan minder fraai natuurlijk.
Echt, ik vind het geweldig als een 73-jarige debuteert met een liefdesroman. Maar Behalve de liefde is helaas wat te veel van het goede. Het boek is 392 pagina’s dik. Dit werk had gehalveerd moeten en kunnen worden. Gewoon: iets minder van al dat te veel, want De Gryse kan zeker schrijven.
Ik ben benieuwd hoe de tweede roman van deze auteur uit zal pakken.