Inez van Eijk – Lucy op het schoolplein met olijven. ISBN 978-90-8803-067-3, 175 pagina’s, € 19,95. Hilversum: Lias 2015.
Korte en lange verhalen, fictie en herinnering.
Een vrouw ontmoet na dertig jaar een oude liefde en het wordt wéér niets. Een echtpaar reist naar New York en de man is niet te stuiten terwijl zij het wat kalmer aan wil doen en hoopt wat te kunnen shoppen. Een oude, treurende weduwnaar bezoekt een pedicure en wordt streng toegesproken: volgende keer schone voeten en sokken anders helpt zij hem niet meer… Hij is zo van slag dat hij een verkeersongeluk krijgt…
In de eerste helft van deze bundel hangen mooie verhalen als los zand aan elkaar. Niets mee mis. Dat is nu eenmaal het kenmerk van korte verhalen. Neem het verhaal Alzheimer: zelden heb ik de geestelijke verwarring, angst en onzekerheid over eigen doen en laten zó treffend beschreven gezien. En dan opeens, na die serie los-zand-verhalen slaat Lucy op het schoolplein een andere weg in. En vervolgt haar bestaan als bundel met waargebeurde verhalen.
Inez van Eijk (1940) is journalist en een zeer actief schrijfster. Zij kreeg grote bekendheid met de modernisering van het bekende etiquetteboek Hoe hoort het eigenlijk van Amy Groskamp-Ten Have. Zij schreef bovendien een erotisch etiquetteboek: Bij jou of bij mij. Daarnaast verzamelde zij 8000 dooddoeners en stoplappen.
De verhalenbundel valt, zoals gezegd, in twee delen uiteen. Zo staan er zes verhalen in onder de titel Meisje, en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Van Eijk daarin over haar eigen jeugd vertelt. Die indruk wordt versterkt doordat de daarop volgende verhalen over de start van Van Eijks carrière als journalist gaan. Toch geeft de auteur achterin het boek te kennen dat pas vanaf dát onderwerp de autobiografie erin sluipt: Deze verhalen zijn opgenomen ter voorbereiding op een bundel met overwegend autobiografisch werk. Overwegend. Dus ook hier: niet geheel en al.
Mooie herinneringen trouwens: toen leerling-journaliste Inez nog wat bleu naar provo Bernhard de Vries ging die ze als eerste moest interviewen, liet deze haar onomwonden weten dat ze een ‘gefrustreerde trut was die het ontbrak aan de ware kerel in bed. Ze had een ‘goeie beurt nodig en daar kon hij voor zorgen’ . Ik sloeg dit genereuze aanbod af, schrijft onze etiquette-koningin op het erotisch vlak. Ook haar ervaring met Boebie Brugsma zijn amusant om te lezen.
Maar toch… ondanks dat Inez van Eijk voortreffelijk schrijft en haar bundel noodt tot aangenaam verpozen, zit er iets scheef in dit boek. Het hinkt te veel op twee gedachten. Ik had graag gewacht op een complete verhalenbundel én een bundel vol herinneringen. Dan waren er twee boeken ‘mooi afgerond’ geweest. Wie zich niet stoort aan dit wankel evenwicht, zal Lucy beslist bekoren.
Boeiende verhalenbundel.