Ronald Giphart & Rob van Scheers – Kuipkoorts. Met tekeningen van Nico Heilijgers. ISBN 978-94-6297-009-0, 319 pagina’s, € 19,95. Amsterdam: De Kring 2015.
Het zware leven van een Feyenoord-supporter.
Het gaat niet geweldig met Feyenoord. Het laatste landskampioenschap dateert van 1999 en in 2008 werd de laatste KNVB-beker gewonnen. Internationaal telt de trots van Rotterdam niet meer mee sinds in 2002 de UEFA Cup werd veroverd nadat Borussia Dortmund in de eigen Kuip met 3-2 werd verslagen.
En toch heeft de club een groot en hondstrouw legioen. Ook de auteurs Ronald Giphart (1965) en Rob van Scheers (1959) behoren hiertoe. Eind vorige eeuw schreven zij De liefde die Feyenoord heet, waarin zij verslag deden van hun tochten vanuit hun woonplaats Utrecht naar Rotterdam met een steeds wisselende gast waarmee zij voor, tijdens en na de wedstrijd van gedachten wisselden over hun verknochtheid aan de Rotterdamse club van rood en wit. En dat gebeurde nota bene in het rampseizoen 1997/98.
Zestien jaar later vroegen de heren zich af wat er in de tussentijd was gebeurd met hun cluppie. Vers in het geheugen lag de 0-3 overwinning op Standard Luik, waarvan de spelers een verkapt Ajax-shirt aan bleken te hebben. Ronald: ‘Van dít Ajax winnen we wél!’ Na een bezoek aan Feyenoord-AZ (2-2) en een interview met Kenneth Vermeer ‘die ons vandaag voor een nederlaag heeft behoed’, besluiten Ronald en Rob Feyenoord weer te gaan volgen met een steeds wisselende gast.
Dit boek is het resultaat. Het zou oorspronkelijk worden afgesloten aan het eind van het seizoen 2014-2015, maar toen Feyenoord dat met een aantal nederlagen afsloot, slechts vierde werd en vervolgens via de play-offs werd uitgeschakeld voor Europees voetbal was dit natuurlijk geen aantrekkelijk slot. ‘Omdat geen hond een boek over rampseizoentje 1437 wil lezen’ werd in overleg met de uitgeverij de deadline een half jaar opgeschoven. De nieuwe hoofdtrainer Giovanni van Bronckhorst en de terugkeer van Dirk Kuijt zorgden gelukkig voor een aanzienlijk vrolijker slot met als epiloog de bekeroverwinning op 020. Dat de club sindsdien weer in een sportieve dip zit, moeten we als lezers maar op de koop toe nemen.
Met de verschillende gasten wordt wat afgeouwehoerd over de club in de breedste zin van het woord. Regelmatig wordt teruggegrepen op het vorige boek, met mooie stukjes over bijvoorbeeld Nelli Cooman en Herman Kuiphof. En zo passeren de mooiste anekdotes en talloze spelers, waaronder (ik doe een volstrekt willekeurige greep) Theo Laseroms, Mike Obiku, Jozsef Kiprich en Colin Kâzim Richards de revue. Wist u dat Rinus Israël en Theo Laseroms bij belangrijke wedstrijden een slipje van hun vrouw onder hun voetbalbroek droegen?
Het helpt daarbij natuurlijk wel als het resultaat van de dag positief is, maar ook bij een gelijkspelletje, of erger nog, een nederlaag hebben de heren het nodige te vertellen. Elke wedstrijd krijgt een apart hoofdstuk en wordt vaak voorafgegaan door een goed herkenbare tekening van onder andere Ernst Happel, Eddy Pieters Graafland, Rinus Israël, Giovanni van Bronckhorst, Wim Jansen, Dirk Kuijt en Coen Moulijn. Voor de auteurs is een ontmoeting met Willem van Hanegem, voor wie Ernst Happel nog altijd zijn held is (‘even ondoorgrondelijk als wijs’) één van de hoogtepunten van deze reeks wedstrijden.
Zelfs voor een echte Feyenoorder is het boek zo nu en dan over de top. Zo gaat het mij te ver om iedere modale speler de eretitel Mister Feyenoord mee te geven. Die kwalificatie is alleen voor de allergrootsten, zoals Coen Moulijn, Wim Jansen en misschien Dirk Kuijt. Wel vind ik het grappig als bij een goede actie van een tegenstander één van beide schrijvers de kreet Kopen aanheft.
Pretentieloos geouwehoer, maar dat zal de ware Feyenoorder een zorg zijn.
Het boek is tevens op woensdag 4 februari 2016 besproken in het programma Puur Cultuur van MeerRadio. Het geluidsbestand wordt staat hieronder.