Corine Hartman – Een vlaag van waanzin. ISBN 978-90-234-9419-5, 286 pagina’s, € 18,90. Amsterdam: Cargo 2016.
Op waarheid geïnspireerd familiedrama.
Het zijn altijd sensationele verhalen die breed worden uitgemeten en strijk en zet worden gelardeerd met uitingen van ongeloof van de naaste buren: ‘Het leek zo’n geweldig gezin. Wie had dit nu kunnen bedenken’. Met dit wordt een familiedrama bedoeld waarin een van de ouders partner en kinderen doodt en daarna de hand aan zichzelf slaat.
Zo ver is Corine Hartman niet gegaan in dit boek, maar ze heeft zich wel door soortgelijke drama’s laten inspireren. In haar verhaal doodt Anthonie van Baerle zijn vrouw Romée omdat hij vermoedt haar aan een andere man te verliezen. Hij houdt van haar, wil haar niet kwijt en wil haar vertrek koste wat kost voorkomen. Maar doodt hij Romée in een vlaag van waanzin? Dat is nog maar de vraag…
Corine Hartman (1964) had een reclamebureau toen ze tien jaar geleden debuteerde. Sindsdien schreef ze 15 thrillers, werd ze genomineerd voor De Gouden Strop en won ze meermaals de Crimezone Award. Dit is haar eerste ‘psychologische thriller’, geïnspireerd op een waargebeurd familiedrama.
Eigenlijk is Anthonie van Baerle een zachtmoedig man. Hij houdt van Romée en van zijn drie kinderen, is een echte vogelliefhebber en leeft gelijkmatig en in weelde. Maar de crisis slaat toe. Zijn reclamebureau krijgt onvoldoende opdrachten, zijn vrouw komt terug van een reünie en gedraagt zich vreemd. En langzaam maar zeker ontstaan er scheuren in het oppervlak van dit modelgezin.
Met die scheuren ontstaat ook het onbehagen, groeien de spanningen en wordt er ruzie gemaakt. Anthonie slaat Romée zelfs een keer, wat hij nog nooit heeft gedaan. Ook bij Romée knaagt er iets. Ze heeft op de reünie haar oude liefde gezien, de vlam bleek nog niet gedoofd. De sfeer in huis lijdt er ernstig onder. Zou huwelijkstherapie helpen? Romée denkt van wel. Anthonie ziet het niet zitten. En terwijl de geliefden uit elkaar groeien, de spanning stijgt, de irritatie toeneemt en de pogingen om de rimpels glad te strijken keer op keer mislukken, zwemt zowel Anthonie als Romée de fuik van de onwil binnen. ‘Waarom is Romée niet meer als vroeger’ en ‘Wil ik bij deze man blijven?’ En dan is het een kwestie van wachten tot de bom barst.
Anthonie doodt Romée. Daarmee verraden we niet de plot, want de moord staat al op de kaft van het boek. En de lezer is amper gaan lezen als het drama zich voltrekt.
Dit is dan ook geen thriller over ‘wie-doet-wat’ of ‘hoe-wordt-de-boef-gepakt’, het is de reis door de gedachtewereld van een man die helemaal niet wilde doden en het toch deed. Door de gedachtewereld van een vrouw die te lang heeft geteerd op geheimen en die dat nu opbreekt.
Dit is een nieuw genre voor Corine Harman die tot nu toe ‘geijkte thrillers’ schreef. Ze bewijst ook hiermee uitstekend uit de voeten te kunnen.
Fascinerend. Overtuigend. Meeslepend verhaal.