Emelie Schepp – Memento. Vertaald uit het Zweeds (Märkta för livet) door Corry van Bree. ISBN 978-90-261-3644-3, 335 pagina’s, € 19,99. Utrecht: De Fontein 2015.
Officier van justitie leidt een moordonderzoek en wordt daarbij geconfronteerd met haar eigen verleden. Zij gaat op onderzoek en komt de meest gruwelijke zaken tegen.
De Zweedse thriller is op het ogenblik zeer populair en terecht. Nu worden we geconfronteerd met weer een nieuwe talentvolle thrillerschrijfster, tenminste als je alle veelbelovende quotes op de cover moet geloven. Hebben we met Emelie Schepp (1979) inderdaad te maken met een opmerkelijk en ijzersterk debuut, een aanwinst voor de thrillerwereld?
De thriller heeft twee verhaallijnen. Het ene verhaal wordt verteld in cursieve stukken en speelt zich af in het verleden. De belangrijkste verhaallijn behelst het oplossen van een moord door een rechercheteam, geleid door officier van justitie Jana Berzelius. Het verhaal over het verleden handelt over een jong meisje waarvan de naam niet wordt vermeld. Een gevlucht gezin uit Chili wordt vervoerd in een container. Als het schip in Zweden is aangekomen wordt het meisje meegenomen en de ouders doodgeschoten: een keihard begin. Het meisje wordt opgeleid om mensen te liquideren. Als ze dat gedaan heeft wil men haar doodschieten, maar ze weet te ontvluchten. Al snel wordt duidelijk wie met het meisje bedoeld wordt.
Jana weet niets van haar verleden en van haar afkomst. Ze weet ook niet hoe ze aan de getatoeëerde naam op haar schouder komt. Ogenschijnlijk is ze een bevoorrecht kind. Ze is geadopteerd door de familie Berzelius. Haar vader is procureur-generaal en overeenkomstig zijn wens studeert Jana rechten en wordt zij officier van justitie.
In de moordzaak die Jana leidt komt als dader een negenjarige jongen in beeld. Hij draagt in zijn nek net als Jana een getatoeëerde naam. Vanaf dat moment begint Jana aan haar eigen speurtocht naar haar eigen verleden. Die zoektocht verloopt voorspoedig, maar gaat wel met heel veel geweld gepaard. Jana blijkt een geoliede vechtmachine te zijn: koelbloedig rekent ze met haar tegenstanders af en komt al maar dichter bij de bron van het kwaad. Haar speurtocht gaat steeds meer samenvallen met het onderzoek van het rechercheteam. Op het eind vallen de verhaallijnen helemaal samen.
De auteur vertelt in deze keiharde thriller afschuwelijke dingen die je lang bijblijven. De gebeurtenissen zijn werkelijk gruwelijk en wat mij betreft niet altijd geloofwaardig. De schrijfster heeft wel een prettige verhaalstijl en vooral de tweede helft van het boek is erg spannend. Het is ook knap hoe ze de verhaallijnen naar elkaar toe leidt.
De personages wekken weinig sympathie. De hoofdpersoon is een arrogant en emotieloos persoon. Als gevolg van haar verleden is dit best begrijpelijk. Ze moet wel volkomen getraumatiseerd zijn. Je snapt eigenlijk niet hoe ze kan functioneren als officier van justitie en als teamleider van een rechercheteam. Dat laatste gaat dan ook niet goed: ze is veel afwezig vanwege haar privéspeurtocht en ze geeft nauwelijks leiding.
De andere leden van het onderzoeksteam wekken eveneens weinig sympathie. Mia Bolander is behoorlijk irritant en oncollegiaal en is ontzettend jaloers op Jana. Daarnaast kan ze niet met geld omgaan en moet ze steeds geld lenen bij haar collega’s. Met haar collega Henrik haalt ze een streek uit. Ze betaalt hem zogenaamd geleend geld terug, maar dat heeft ze eerst wel uit zijn portemonnee ontvreemd. Vaak zie je in politieromans dat collega’s vriendschappelijk met elkaar omgaan en samen aan een onderzoek werken. Daarvan is hier geen sprake.
Wordt Jena Berzelius de hoofdpersoon van een nieuwe serie thrillers? Het zou kunnen, maar dan moet er wel iets veranderd worden. Schrijven kan Schepp in ieder geval.
Een snoeihard, super spannend en gruwelijk boek.