Walter Lucius – De vlinder en de storm. Herziene uitgave. ISBN 978-90-210-1694-8, 463 pagina’s, € 7,50. Amsterdam: Luitingh-Sijthoff 2016.
Bekroond thrillerdebuut van eigen bodem.
Walter Lucius is het schrijverspseudoniem van scenarist, regieassistent en toneelregisseur Walter Goverde (1954). Hij debuteerde in 2013 met dit boek. Het was het eerste deel van de Hartland-trilogie, die in enkele opzichten lijkt op de bekende Millennium-trilogie van Stieg Larsson. Die bevat ook drie delen en draait om twee onderzoeksjournalisten.
De hoofdpersoon in dit boek is Farah Hafez. Ze is net als Lisbeth Salander uit de Millenniumboeken erg goed in de vechtsport. Daarmee houdt de gelijkenis op, want bij Hafez mis je de intelligente onderzoeksjournalistiek. Zij rolt van de ene spannende gebeurtenis in de andere, maar er is geen sprake van ingenieus speurwerk. Het zijn dingen die haar overkomen. De tweede hoofdpersoon is Paul Chapelle. Hij opereert hoofdzakelijk in Zuid-Afrika en komt pas later in het verhaal voor.
Dit thrillerdebuut werd goed ontvangen, de schrijver won de Schaduwprijs 2013 ermee voor het meest spannende Nederlandstalige debuut en de thriller werd in verschillende talen vertaald. Er was ook kritiek. De verhalen kennen soms zeer gedetailleerde beschrijvingen die het boek soms wat saai maken. De schrijver heeft daarom samen met zijn (nieuwe) uitgever het boek drastisch bewerkt en ingekort. Er is ook een compleet nieuw slot. Samen met deel twee van de Hartland-trilogie is nu de herziene versie verschenen.
Het verhaal laat zich nauwelijks navertellen. Een Afghaans, misbruikt jongetje wordt aangereden en belandt in het ziekenhuis. Rondom dit voorval ontspinnen zich andere verhaallijnen met veel personages die allen hun eigen achtergrondverhaal hebben. Een grote rol spelen de Russische gasleveranties en de Russische maffia. Het verhaal eindigt dan ook in Rusland.
De journaliste Farah Hafez komt als hoofdpersoon heel goed uit de verf. Ze lijkt een beetje een mannelijke pendant van James Bond: ze is mooi en slim, ze kan goed vechten, ze rijdt in een snelle auto en houdt van seks. Naast spannende situaties komt ze ook voor in gevoelige scènes: haar contact met het gewonde Afghaanse jongetje en met Parwaiz, de oudere, Afghaanse vertrouwenspersoon.
Frappant in deze misdaadroman is dat personages voor wie de lezer sympathie voelt in het verhaal sterven. Aan de andere kant wordt naar mijn mening met onsympathieke figuren juist niet overtuigend afgerekend, zoals wel gebeurt in de eerder genoemde Millenniumthrillers. De meeste lezers vinden het fijn als gerechtigheid zegeviert.
Een bizarre gebeurtenis is een gigantisch ongeluk op de A9. Walter Lucius beschrijft dit heel knap. Veel personages uit het boek zijn hierbij betrokken. Steeds opnieuw wordt de gebeurtenis door één van hen vanuit zijn of haar perspectief beschreven. Deze scène vraagt om verfilming.
Is deze thriller verbeterd door de bewerkingen? Inderdaad zijn er wat alinea’s en hoofdstukken geschrapt. Zo zijn er een paar wat expliciete seksscenes verdwenen. Er is echter geen verandering gekomen in de vele personen en verhaallijnen. Toch blijf je dit boek lezen, want er is genoeg dat boeit en het is goed geschreven. Door het open einde verlang je zelfs naar het volgende deel. De schrijver wakkert dit nog aan door al vijf hoofdstukken daarvan op te nemen in dit eerste deel.
Boeiende thriller, die best nog wat meer ingekort had mogen worden.