Sterre Carron – Indra. ISBN 978-94-9201-138-1, 370 pagina’s, €19,95. Tielt (B): Witsand 2016.
Mechelen siddert voor de dood.
Lore, Indra en Andreas rijden na een feestje naar huis. Andreas, Lores ex, is zo dronken dat hij compleet van de wereld is. Lore en Indra zoeken flirterig toenadering tot elkaar. Lore rijdt zo onvoorzichtig dat ze twee fietsers aanrijdt, ze sterven op straat. Lore sjort met behulp van Indra de dronken Andreas achter het stuur, geeft hem met een autokrik nog een stevige klap op zijn hoofd en daarna gaan de twee meisjes er vandoor. Op die manier, denken zij, komt de waarheid nooit aan het licht. Andreas is echter zwaargewond maar niet dood. Na jaren komt de waarheid stukje bij beetje in zijn hoofd boven. Indra is doodsbenauwd dat zij alsnog de schuld zal krijgen. Lore regelt haar eigen zaken en verdwijnt.
Indra zoekt een uitweg, het kan haar niet schelen waar, als de waarheid maar niet boven tafel komt. Ze stort zich uit angst in de armen van een rijke investeerder uit Saoedi-Arabië. Hij moet haar redden. Daar moet wel tegenover staan dat zij moslima wordt. En dat niet alleen, zij moet een mede-instrument worden om de islam in het westen te verspreiden. Is het niet goedschiks, dan kwaadschiks.
Intussen heeft het politiecorps van Mechelen, waar Rani Diaz rechercheur is, duizend andere zaken op te lossen. Er verdwijnt een gerechtsdeurwaarder van onbesproken gedrag, er zijn bommeldingen en dan ook nog de gewone dingen van de dag. Het is zo druk dat Rani in de knoop komt met de zorg voor haar drie dochters wanneer echtgenoot en wetsarts Frederik, haar trouwe achtervang, naar een congres toe moet. Rechercheur, moeder, echtgenoot en 24 uur dienst in haar functie. Haar hoofd loopt om. En dan is er nog iets: gaat Frederik vreemd? Ze wordt verteerd door jaloezie, wil de waarheid weten. Maar dan wordt er een vrouw gevonden die op wel heel afschuwelijke wijze de dood in is gejaagd. Koelbloedig, wreed, gruwelijk…
Sterrre Carron (1957) werkte eerder als arts. Ze debuteerde in 2013. Zo langzamerhand mag ze met Simon Vestdijk de omschrijving delen dat ze sneller schrijft dan God kan lezen, want ze schrijft twee dikke Rani Diaz-thrillers per jaar.
De gruwelijk vermoorde vrouw is de eerste van een aantal slachtoffers, die eerder in een cursief-verhaal werden aangekondigd. Carron laat ook nu weer diverse verhaallijnen door elkaar lopen. Ze ziet haar lezers niet voor kleuters aan, maar schotelt hen een variëteit aan verhalen voor die elkaar uiteindelijk allemaal raken. Logisch denken, combineren en deduceren, dat is wat zij van haar lezers vraagt. Die lezers moeten trouwens niet al te teerhartig zijn. Carron heeft een beeldende pen en haar slachtoffers vinden niet allemaal op even zachtzinnige wijze de dood.
Indra, nu trouw moslima, maakt kennis met het religieus fanatisme dat ook in het christendom niet onbekend is. De ‘gelovige strijders’ kieken / kijken niet op een dode meer of minder. In dit geval zal de stad Mechelen het ‘slachtoffer’ moeten worden. Diaz en haar team worden in dit boek op tragische wijze geconfronteerd met de hel en de gevolgen van de daden van fanatisme.
Een spannend boek, hier en daar akelig actueel. Een vrij recent boek, maar vlak er na kwam ‘het vervolg’ Gotcha! uit, waarin het nog eens kort wordt samengevat. Dat heeft mij als ‘omgekeerde lezer’ niet gestoord. Een boek gaat niet om de laatste kus maar om de lange weg naar de liefde.
Een thriller om te verslinden.