Kees van Beijnum – Het mooie seizoen. ISBN 978-90-234-9911-4, 288 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: De Bezige Bij 2017.
Een uitgerangeerde gezinscoach, een spijbelende scholier, een mislukte leraar. Allemaal losers die hun eigen catastrofe beleven.
De roman heeft drie aparte verhaallijnen die in het begin geheel los van elkaar staan, maar steeds meer samenvallen. Bea, een gezinscoach wordt beschuldigd van nalatigheid met als gevolg een verdwenen kind. Haar man is alleen op wereldreis en met haar puberzoon heeft ze totaal geen contact. De scholier Arno probeert in het gevlij te komen bij de macho’s van school, maar hij wordt slechts gepest en bestolen. Christian is een mislukte leraar. Zijn vader is een bekende filmproducent die op zijn zoon neerkijkt. Zijn huwelijk is stukgelopen en de echtscheiding verloopt rampzalig door de gehaaide advocate van zijn vrouw.
Kees van Beijnum (1954) is een bekend schrijver. Hij werd bekend door Dichter op de Zeedijk en De oesters van Man Kee werd een bestseller, waarvan een succesvolle film van gemaakt. Hij schreef ook scenario’s voor speelfilms, onder andere van De Heineken ontvoering.
Deze roman valt op door het bespreken van een aantal actuele, maatschappelijke problemen. Het uitgebreidst gebeurt dit bij Bea. Zij is een betrokken en moedige gezinscoach, die te maken heeft met ontspoorde gezinnen. In een aantal gevallen wordt zij geconfronteerd met zeer gewelddadige vaders en zij wordt ettelijke keren bedreigd. Zij moet onder andere beslissingen nemen over uithuisplaatsingen. In één geval is ze te laat en verdwijnt er een kind. Dan valt iedereen over haar heen. Ze wordt geschorst en een promotie gaat aan haar voorbij. Het ergste zijn de media. Zo maakt een bekende advocaat haar af in een praatprogramma.
Heel realistisch wordt ook het wereldje van de middelbare school beschreven. Toetsen, het erbij horen of niet, drinken, blowen, pesten, spijbelen. De schrijver gebruikt in deze situatie het jongerenjargon. Hij schetst geen positief beeld van een groep Marokkanen, hier mocro’s genoemd. Ze zijn behoorlijk crimineel. Toch probeert Arno juist bij hen indruk te maken.
De grootste loser is Christian. Zijn vrouw was op hem uitgekeken. Hij heeft al zijn geld gestopt in een project van haar in Groningen, maar ze vraagt om meer geld. Hij is vogelaar. Met zijn verrekijker speurt hij naar zeldzame vogels. Als hij een meisje dat gevallen is helpt opstaan wordt hij direct als pedo gezien. Verder wordt hij het slachtoffer van een beroving. De overvallers mishandelen hem ook nog eens vanwege zijn vermeende pedofilie.
De verhaallijnen komen mooi bij elkaar. De lezer blijft wel met een hoop vragen zitten. Ten opzichte Arno is er een enigszins gunstige ontwikkeling, maar dat geldt niet voor Christian en Bea, daar blijven die vragen onbeantwoord. Het boek illustreert duidelijk dat er in de wereld mensen zijn die geluk hebben en anderen pech. Het zijn goede mensen die de verkeerde mensen tegenkomen. Als lezer voel je medelijden en word je soms kwaad om het onrecht dat sommigen wordt aangedaan.
Deze roman is ondanks de zware thematiek geschreven in een vlotte stijl. Daarnaast is er sprake van een goede persoonsbeschrijving die het mogelijk maakt om je als lezer goed in te leven in de problematiek van de hoofdpersonen.
Soms zit het mee, maar in dit boek zit het meestal tegen.