Ali Land – Goed of slecht. Vertaald uit het Engels (Good me bad me) door Fanneke Cnossen. ISBN 978-90-234-5440-3, 315 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Uitgeverij Cargo 2017.
Milly’s moeder wordt verdacht van moord op negen kleine kinderen. Haar dochter is de belangrijkste getuige en wordt voorbereid om tegen haar moeder te getuigen.
De vijftienjarige Milly leidt aan een ernstige vorm van een post traumatisch stress syndroom. Ze was getuige hoe haar zwaar gestoorde moeder negen kleutertjes vermoordde en werd gedwongen hierbij hand- en spandiensten te verrichten. Uiteindelijk liep ze naar de politie en gaf ze haar moeder aan.
Terwijl het proces tegen de seriemoordenares wordt voorbereid wordt Milly ondergebracht in een pleeggezin. Pleegvader Mike is psycholoog en traumaspecialist. Hij is aangewezen om Milly te begeleiden en moet haar voorbereiden op de rechtszaak die over enkele maanden zal plaatsvinden. Mike heeft vrijwel elke dag een therapeutisch gesprek met Milly en zorgt ook voor haar medicatie.
Vanaf het begin is duidelijk dat dit pleeggezin niet erg ideaal is. Saskia, de vrouw van Mike, lijdt aan anorexia en heeft een verhouding met haar yogaleraar. Zij heeft alle vat op hun eveneens vijftienjarige dochter Phoebe verloren. Deze heeft dezelfde eetproblemen als moeder, is hondsbrutaal tegen haar en zoekt affectie bij een huishoudster. Ze aanbidt haar vader die echter nooit tijd voor het meisje heeft.
Om alles zo normaal mogelijk te laten lijken gaat Milly naar dezelfde school als Phoebe. Phoebe, die niets afweet van Milly’s achtergrond, haat het meisje omdat ze zo’n goed contact met haar vader lijkt te hebben. Op school gedraagt ze zich als een afschuwelijke drama queen en zorgt ervoor dat alle meiden Milly zoveel mogelijk pesten.
Ali Land werkte jarenlang in Londen met pubers en kinderen met traumatische stoornissen. Dit boek is inmiddels in twintig landen verschenen.
Gedurende de maanden in haar pleeggezin weet Milly zo goed en zo kwaad als het gaat het hoofd boven water te houden. Ze heeft talent voor tekenen en ook bij het schooltoneel komt ze goed uit de verf. Maar de voorbereiding op het proces verloopt moeizaam. Mike krijgt bij haar de vinger er niet goed achter en is veel te goed van vertrouwen. Zo neemt Milly haar medicijnen nooit in. Ze spaart deze op. De spanningen tussen Milly en Phoebe zijn om te snijden, maar de ouders merken nauwelijks iets. Ook de automutilatie, waar ze zich af en toe aan overgeeft door een mes langs haar ribben te halen, ontgaat iedereen.
Langzaam maar zeker komt het proces steeds naderbij en Milly slaat de schrik om het hart als ze toevallig een gesprek afluistert dat helemaal niet voor haar oren bedoeld is. En dan gaat een kat in het nauw rare sprongen maken.
Thriller met realiteitsgehalte waarvan de rillingen over het lijf lopen. Absoluut een slaaprover.