Nadine Barroso – Ken mij niet. ISBN 978-94-6338-146-9, 235 pagina’s, € 17,95. Soesterberg: Aspekt 2017.
Een meisje is voortdurend op de vlucht en moet steeds van identiteit veranderen. Overal waar ze komt vallen doden. Wat heeft ze daarmee te maken?
Een negenjarig meisje wordt ontvoerd en zeven jaar vastgehouden in een afgelegen boshut. Ze is naakt en vastgeketend. Ze moet voortdurend dienen als seksspeeltje. Nadat ze ontsnapt is gaat ze van adres naar adres. Steeds met een andere identiteit. Vaak werkt ze enige tijd als kindermeisje, maar telkens moet ze weer vluchten. Bij een gezin blijft ze vrij lang en studeert ze zolang tot ze bij een universiteit wordt toegelaten, maar ook daar gebeurt weer iets waardoor ze weg moet.
Nadine Barroso (1981) studeerde Engelse taal en Cultuur in Leiden. In 2016 kwam haar eerste thriller Ego uit. Dit is haar tweede boek. Naast spanning is daarin ook sprake van spiritualiteit en zingeving.
De opbouw van de thriller is niet-chronologisch. De gebeurtenissen uit het verleden worden weergegeven als dagboekfragmenten. De herinneringen aan haar gevangenschap zijn gruwelijk en aangrijpend. Daarnaast zijn er ook korte krantenberichten. Deze gaan altijd over moorden, hoofdstuk één begint er mee. Het grootste deel van het boek is het verhaal van haar zwerftocht en de verschillende adressen waar ze woont, werkt of studeert. De opbouw is zo dat het lijkt lijkt op een legpuzzel waarin bij elk stukje nieuwe informatie komt tot aan het slot alles duidelijk wordt. Knap gedaan en het blijft spannend.
Deze thriller is wel erg man-onvriendelijk. Bij de mannen en jongens die in het verhaal voorkomen deugt er bijna niemand. Natuurlijk is de ontvoerder een monster, maar ook een brave huisvader blijkt zijn zoontje te misbruiken, op de universiteit zijn enkele sympathieke jongens, maar daar is wel weer sprake van een groepsverkrachting. Meestal gaat het dus om seksueel misbruik.
Een thriller moet spannend zijn. Door de opbouw wordt de spanning redelijk vastgehouden, maar de schrijfster had het verhaal wel wat spannender kunnen maken. Waarom wordt ze nooit ontdekt? Waarom komt de politie bijna nooit op de proppen? Hoewel er soms heftige dingen gebeuren, verloopt voor de hoofdpersoon alles wel heel soepel. Dit maakt het verhaal niet al te geloofwaardig.
Het boek is in een prettige, vlotte stijl geschreven. Veel aandacht is er voor de karakterbeschrijving van de hoofdpersoon. Wat doet het met je als je een nieuwe identiteit moet aannemen? De hoofdstukken beginnen vaak met een naam, bijvoorbeeld Mijn naam is Carmen. En ik ben op zoek naar een ander leven. Haar eigen persoonlijkheid is ze kwijtgeraakt door de lange gevangenschap. Ik ben mijn leven kwijt. Mijn leven werd gestolen. Ik ken mij niet meer. Hij verkrachtte niet alleen mijn lichaam. Hij verkrachtte mijn ziel. De schrijfster maakt wat in haar omgaat heel inzichtelijk.
Originele psychologische thriller.