Krijn van der Heijden – NIETS is belangrijk. ISBN 978-90-8660-331-2l, 398 pagina’s, € 21,50. Arnhem: Ellessy 2017.
Mensenkenner loopt met open ogen in de val.
Ramon Pirotti die, sinds een drank-ongeval door schuld, ontslagen is door het ziekenhuis waar hij werkte, is als zzp’er aan de slag gegaan. Hij geeft assertiviteitstrainingen, psychotherapie en privécursussen. Tijdens de eerste bijeenkomst van een nieuwe assertiviteitsgroep raakt cursist Rudolf Trouw tijdens het ‘voorstelrondje’ in trance en vertelt dat hij ‘iets’ gezien heeft. De anderen horen die laatste woorden niet. Pirotti vangt op dat Rudolf een moord zag gebeuren. De man is zo labiel dat hij voor een apart gesprek naar Pirotti gaat. Als Trouw de volgende keer niet op cursus verschijnt vertrouwt de psychiater/psychoanalist het niet. Hij zoekt hem op en ziet door de kieren van diens gordijn dat hij dood in zijn woning ligt. Maar agent Droog, snel ter plaatse, weigert Pirotti’s medische deskundigheid over een onnatuurlijke dood te aanvaarden. Tenslotte heeft deze een strafblad… Pirotti is uiterst verontwaardigd, besluit dan maar zelf op rechercheonderzoek te gaan. Want Trouw is vermoord, daarover twijfelt hij geen seconde.
Waarom hij zo zeker is? Omdat Rudolf Trouw er een wel heel discutabele en maniakale liefhebberij op na hield die hem niet alleen op erotisch vlak in de gloria bracht, maar die waarschijnlijk – denkt Pirotti – ook een prettige aanvulling leverde op zijn werkloosheidsuitkering. Tegenover de politie houdt de psychiater zijn speculaties voor zich, maar als Margriet in ’t Veld op zijn pad verschijnt, deelt hij met haar zijn bevindingen. En dat niet alleen, hij wordt stapelverliefd op deze vrouw. En zij op hem. Althans, daar lijkt het op. Als zij zich later wat koeler opstelt, is Pirotti volledig de kluts kwijt. Wat bezielt haar opeens?
Krijn van der Heijden (1949) publiceerde juridische boeken en drie psychologische romans. Hij studeerde andragologie in Utrecht en werkte als trainer en opleider van ambtenaren. Dit is zijn debuut als schrijver van misdaadromans.
Het wordt Pirotti niet eenvoudig gemaakt. Als hij sporen vindt worden ze verwijderd. Als hij zijn ‘prooi’ te dicht nadert, neemt deze hem zo hardhandig te grazen dat hij in het ziekenhuis belandt. De psychiater moet steeds vaker een beroep doen op de hem ooit geleerde mantra’s van een zen-leermeester die hem leerde hoe hij de stress van zich af moest zetten: Concentreer je tot je mij ziet. En zeg dan ‘Niets is belangrijk. Kom los van jezelf en houd je bezig met het universele’. Disidentificatie heette dat. Pirotti kan niet meer zonder. Want niet alleen zit de misdaad hem op de hielen, het lijkt wel of zelfs de politie hem openlijk tegenwerkt. Waar ligt die bron van afkeer jegens hem?
Het is aan de lezer verder te spitten aan de hand van de auteur. Hij biedt een kijkje in de wereld van de psychotherapie – tikje soft, veel onderhuids gekonkel – maar de lezer komt er wel uit. Een aardige en puur ‘Hollandse’ misdaadroman, dit omdat alles uit en te na wordt beredeneerd en uitgeplozen.
Daar moet je van houden. Wat mij betreft had dit boek wel wat dunner gemogen.