Zestien verhalen met een orgasme als hoogtepunt
Veel gehijg en weinig wol.
Er zijn mensen die pornofilms bekijken als een oppepper voor hun eigen seksleven. Ze raken erdoor in de stemming. De films zijn een soort aanmaakblokjes om het echte vuur op te stoken. Al doende nemen ze dan wat van de bekeken kunstjes over en op die manier dienen de beelden als afrodisiaca. Porno prikkelt de fantasie, zeggen de kijkers. Fijn. Als je zelf fantasie tekort komt, kan dat aangenaam zijn.
Daarmee komen we op dit boek en op de vraag of het lezen van erotische verhalen ook zo werkt. Als de verhalen goed geschreven zijn, teder, hard, geil, ordinair, lustopwekkend, al naar de lezer zelf seks wil bedrijven, zou dat het geval moeten zijn. Toch vragen woorden meer fantasie dan een film met blote beelden. Wie zelf geen woorden vinden kan die beelden voor ogen toveren zou het met Dons kunnen proberen. Seks met inkt en papier. Zestien schrijvers – waarvan sommigen van naam – hebben zich aan een dergelijk verhaal gewaagd.
Sommigen zijn geslaagd, anderen niet. Uw recensent noemt graag het verhaal van Susan Smit. Deze schrijfster verstaat de kunst een uiterst suggestief en daardoor spannend verhaal te schrijven. Ze schetst in Een tijd buiten de tijd twee ontmoetingen tussen onbekenden die elkaar in een conferentiecentrum aankijken en een klik voelen. Dat woordeloze aanschouwen zet zich voort in de sauna van het oord en vindt zijn hoogtepunt in twee gepassioneerde ontmoetingen. Daarna gaat ieder zijns weegs. Namen worden niet genoemd. Wat blijft is het droombeeld voor later, het na-ijlen in elkaars leven. Mooi!
Het compleet tegenovergestelde moet na het mooie ook worden genoemd, De sloep van Nikkie Van Lierop. Er wordt niets aan de verbeelding overgelaten: dieproze tepels, clitoris, venusheuvels, wulpse borsten, schaamlippen, pijpen, pikken, ballen, eikels en lullen, het is maar een keuze, het kan niet op. Ze worden uit en te na beschreven. Na een paar pagina’s vol geil gekreun, gehijg en gesteun spat het sperma tegen de wanden en komt iedereen jankend aan zijn of haar gerief. Ik heb een orgie wel eens subtieler beschreven gezien. Maar goed, wie weet zijn er lezers die klaarkomen op zo’n verhaal.
Auteurs
De verhalen zijn afkomstig zijn uit Oh magazine, een erotisch blad dat voornamelijk op vrouwen is gericht. Zestien min of meer bekende auteurs leverden een bijdrage: Saskia Noort, Ronald Giphart, Nikkie Van Lierop, Thomas Heerma van Voss, Yasmine Allas, Heleen Debruyne, Susan Smit, Ivo Victoria, Katrijn Van Bouwel, Philip Huff, Alma Mathijsen, Gustaaf Peek, Manon Uphoff, Hagar Peeters, Stella Bergsma en Özcan Akyol.
Tuin der lusten
De auteurs slagen er niet allemaal in de lezer te behagen met hun opmerkelijke invulling van erotiek. Susan Smit noemde ik al, Saskia Noort wist ook te verrassen met haar gigolo-kerstman als geschenk voor een verlaten huisvrouw. Laat dat maar aan Noort over, ik verklap de essentie verder niet maar zij hoort met Smit tot de kleurrijke bloemen in deze papieren ‘Tuin der lusten’.
Is dit een bundel om aan te raden, om cadeau te geven aan uzelf of een vriend(in)? Wat mij betreft niet. Nog niet de helft van de verhalen is prikkelend, fantasierijk en subtiel erotisch. Met deze beschreven seks ‘stook je het vuurtje niet op’.
Maar wie van recht-voor-zijn raap-seks houdt komt wellicht wel aan zijn/haar trekken.
Wim Spijkers, samensteller – Dons. De beste erotische verhalen uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur geselecteerd door Oh Magazine. ISBN 978-90-4883-901-8, 222 pagina’s, €17,50, Amsterdam: Lebowski Publishers 2017.