Onvergetelijke jeugdliefde
Thomas en Licia zijn als kinderen onafscheidelijk. Ze zouden altijd bij elkaar blijven en hun eigen verzonnen leven leiden. Het liep anders. Ze gaan toch uit elkaar. Ze ontmoeten elkaar nog drie keer, als twintigers, veertigers en zestigers.
Op zesjarige leeftijd sluiten Thomas en zijn buurmeisje Licia een bijzondere vriendschap. Ze trekken voortdurend met elkaar op en bemoeien zich met niemand. In woorden, gedachten en vooral fantasieën zijn ze helemaal geheel verwant aan elkaar. De kinderen leven in hun eigen gedroomde wereld die ze hun hele leven willen voortzetten, want de echte wereld is saai. De moeder van Licia overlijdt en als haar vader een nieuwe vriendin heeft gaat ze met hem naar Italië. Ze is dan twaalf jaar.
Het verhaal gaat verder als Thomas 21 jaar is. Hij wordt uitgenodigd door Licia om in Rome haar verjaardag te vieren. De vraag is dan wat er van de vriendschap over is. Op veertigjarige leeftijd ontmoeten ze elkaar weer. Licia is totaal veranderd. Thomas blijft er een nacht slapen en ontmoet haar dochter. De laatste hoofdstukken spelen zich af in Nederland. Ze spreken nog een keer af en samen bezoeken ze hun geboortehuizen.
Auteur
Thomas Verbogt (1952) schrijft romans, verhalen en columns voor De Gelderlander. Hij debuteerde in 1981 en heeft inmiddels enkele tientallen romans, verhalenbundels en toneelstukken op zijn naam staan. Volgens Pieter Steinz behoort hij tot ‘de eredivisie van de Nederlandse literatuur.
Thomas en Licia
Thomas is een dromerige jongen. Zijn vader zou het prettiger hebben gevonden als hij op straat met jongens had gespeeld en dat hij een ‘echt’ beroep had gekozen. Thomas werd schrijver zodat hij zijn gedroomde wereld op papier kon zetten. Hoe bepalend een traumatische ervaring uit zijn jeugd is geweest blijft onduidelijk. De vriendschap met Licia betekende alles voor hem en hij kon haar niet vergeten. Bij iedere ontmoeting hoopte hij weer opnieuw met haar te kunnen beginnen.
Licia was van haar zesde tot haar twaalfde een eenheid met Thomas. Toch koos ze voor haar vader. Ze geeft aan dat ze met Thomas de mooiste tijd van haar leven had. Licia heeft haar harde kanten. Zij heeft de woning van een pedofiel die hen naar binnen wilde lokken in brand gestoken. In Duitsland heeft ze als lid van de RAF iemand vermoord. Ogenschijnlijk heeft ze in tegenstelling tot Thomas geen moeite met het einde van hun vriendschap.
Muziek
Opvallend is dat muziek in deze roman een grote rol speelt en verbonden wordt met bepaalde situaties. Licia draait het nummer Take Five van Dave Brubeck en vergelijkt dat met hun leven. Is dat vanwege de afwijkende maatsoort? In Rome draait Thomas cellosuites van Bach, muziek die hem weer rustig maakt. Als hij in de taxi stapt om Rome te verlaten klinkt daar geen verschrikkelijke muziek, maar tot zijn geruststelling koele jazz van Miles Davis. De dochter van Licia, die pianiste is, speelt voor Thomas op zijn speciale verzoek De Winter van Vivaldi. Ooit draaide Licia deze plaat voor Thomas. Ze noemde het de mooiste muziek die ze gehoord heeft. Het noemen van deze diverse muziekstukken zegt veel over de personages.
In dit bespiegelende en poëtische boek gaat het vaak over de zin van het leven en de keuzes die je kunt maken, of juist niet. Op het eind zijn beide personen vrij berustend over hun lot. Ze waren bewust begonnen aan een eigen manier van leven, maar het lot besliste anders.
Over het algemeen is de stijl sober. Er is veel plaats voor het uiten van gevoelens. Wat de kinderen tegen elkaar zeggen is soms raadselachtig en vrij abstract. Niet echt het taalgebruik van jonge kinderen. Lucia zegt over geluk: alleen maar voelen kun je het. Allemaal door het licht, door een regen van licht.
Een mooi, empathisch boek.
Thomas Verbogt – Hoe alles moest beginnen. ISBN 978-90-468-2290-6, 238 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Nieuw Amsterdam 2017.