Aangrijpend ivf-verhaal van een man die zichzelf nooit als vader zag
Ongeboren baby slaat vader knock-out.
Rocker en reclameman Carlo Groot houdt van een relaxt leven. Maar als hij rockvrouw Lisette tegenkomt en de liefde overslaat gaat hij met haar samenwonen en leidt een echt burgerbestaan. Zozeer zelfs dat zij elkaar tegenover de wereld hun ja-woord geven. En dan blijkt dat de rest van de wereld bij dat ja-woord graag een kindje ziet. Lisette wil ook graag een kind. Carlo lijkt een kind op momenten wel geinig, daarbij wil hij het graag laten. Maar de kinderwens van Lisette steekt steeds vaker de kop op en hij kan nog zoveel argumenten tegen bedenken, maar ze zijn inmiddels acht jaar samen en als ze nu zo graag wil… Wie is hij om haar het geluk van een kind te misgunnen? Is zijn weerstand groter dan haar verlangen? Niet echt. Er komt dus een kind.
Maar het kind komt niet. Lisette beslist dat ze met de kalender aan de gang moeten, dat de thermometer moet worden ingeschakeld, dat het tijdstip van de eisprong bepaald moet worden en dus het moment suprême voor mijn zaad. ‘Mijn zaad’ ja , want het is de vader in wording die in dit boek bijhoudt welke wegen hij en Lisette afleggen om een kind te krijgen. Het stel heeft altijd veel genoegen aan seks beleefd, maar de pret gaat er af en ze neuken met wisselend plezier de seizoenen door. Maar de ongesteldheid blijft komen. Lisette hakt de knoop door: ze moeten naar het ziekenhuis. Zeer tegen de zin van Carlo die vindt dat een kind op de natuurlijke manier moet komen. Maar ja, als de natuur zijn werk niet doet, misschien niet kan doen om een of andere reden… dan moeten ze dat toch weten? Want stel dat er een klein mankement verholpen moet worden waarmee aan dat krampachtige geneuk een eind gemaakt kan worden om vervolgens een blakende baby te produceren? Lisette en Carlo duiken het medisch circuit in. Krijgen te maken met inwendige onderzoeken, hormoonspiegels, zaadproductie, bloedonderzoek – waarbij Carlo tot zijn grote gêne flauw valt – verplichte seks en contrastfoto’s… het is geen pretje allemaal maar het is voor het goede doel. Het goede doel: een klein blond meisje, dat met wapperende haartjes voorop de fiets zit, zo ziet Carlo zijn dochter voor zich.
Auteur
Carlo Groot (1972) is freelance copywriter voor verschillende reclamebureaus en bedrijven. Dit autobiografische boek is zijn debuut.
Als zowel Lisette als Carlo niets blijken te mankeren dat een zwangerschap zou kunnen tegenhouden en Lisette toch niet zwanger wordt, komen ze met dokter Kees van de fertiliteitskliniek tot de beslissing dat zij op iui overgaan, intra-uteriene inseminatie, waarbij het zaad in de baarmoeder wordt ingebracht. Vervolgens komt ivf aan de beurt: in vitro fertilisatie. Er wordt het stel geen afkorting bespaard.
Groot verandert in dit boek van een man die niet zo nodig kinderen hoeft in een man die – aanvankelijk uit liefde voor Lisette, later ook omdat hij zelf vader wil worden – stap voor stap de medische mallemolen doorgaat. Er zijn veel boeken door en voor vrouwen over dit onderwerp geschreven, ervaringsboeken meest. Deze auteur begint stoer met veel grappen en ronkende taal over zaad, kwakkies, ongemak over kikkervisjes zin zijn zaad en vloeibaar goud, maar als het stel keer op keer terechtkomt in de ‘wachtweken’ – is het zaad aangeslagen? – raakt hij emotioneel steeds meer betrokken. Want Lisette huilt, hij wil haar troosten, is zelf verdrietig en begint steeds meer te houden van het ongeboren meisje dat voorop zijn fiets moet zitten.
Daarmee heeft de auteur een boek geschreven dat onmisbaar is voor mannen en voor vrouwen ‘in het circuit’, maar ook voor buitenstaanders als ‘logische ouders’. Want zwanger worden is niet logisch. Het is een groot geluk. En Carlo Groot schrijft daar hard, maar ook liefdevol over.
Ten zeerste aanbevolen.
Carlo Groot – Izar. ISBN 978-90-5759-845-6, 261 pagina’s, €19,99. Amsterdam: Uitgeverij Podium 2017.