Spaanse caleidoscoop
Twaalf maanden lange verkenning van cultuur, natuur en iedereen die te maken heeft met Andalusië.
Mijn werkster geeft tips voor gefrituurde vogeltjes die ze vroeger at: roodborstje, zwarte roodstaart, zwartkop, merel. Maar vogeltjes vangen met klemmen is nu streng verboden. Je kan voor jaren de bak indraaien. Lijsters mag je nog wel schieten met een geweer. Ook lekker met knoflook en peterselie.
Na januari zijn we aan de hand van de schrijver in februari gearriveerd. Deze woont een paar jaar in de buurt van Málaga in de bergen. Hij is een volledig kalenderjaar lang onze gids in Andalusië. Het gaat niet alleen over vogeltjes.
Hij probeert te integreren en heeft zich de taal eigen gemaakt. In tegenstelling tot de Engelsen die na jaren in Spanje te hebben gewoond soms schamper opmerken dat de plaatselijke loodgieter nog steeds geen Engels spreekt. Onze gids begint echter al Andalusische dialecten te onderscheiden en noteert soms kernachtige volkswijsheden: Problemen zijner niet zozeer om op te lossen, maar hoofdzakelijk om vast te stellen.
Als je er oog voor hebt, de tijd neemt en het in het algemeen een beetje mee zit vind je een sprookjesbos aan kunstschatten. In de kerk van Marchena, in Alhama de Granada, in Luchena, om enkele plekken te noemen. In Arcos in de kerk van Santa Maria de la Asunciön een schitterend Maria met Kind van Alonso Cano en behalve dit topstuk blijkt de sacristie een museum propvol overschotten: een ivoren Christus, een porseleinen wijwatervat en een eindeloze rij beelden en schilderijen. Niet alleen kunst, maar ook olijfgaarden, stierengevechten, de beschermde natuur, de processies en de politiek komen langs.
Auteur
Van de Vlaamse schrijver Stefan Brijs (1969) verschenen de romans Maan en Zon, De Engelenmaker en Post voor mevrouw Bromley. In zijn logboek over Andalusië laat hij het zonovergoten, soms om regen smekende zuidelijk Spanje om zijn lezers heen wervelen.
Het leven is er niet gemakkelijk. De lonen zijn laag en de werkeloosheid hoog. In het politieke landschap heeft geen enkele partij de meerderheid, maar van samenwerking in een coalitie komt niets. Dat zijn ze na de verkiezingen nog niet zo aan gewend. Een politieke cartoon zegt: Stemmen zijn als auto’s, zodra je ze gebruikt zijn ze minder waard.
Intussen wordt het relatief dure mediterrane dieet van groenten en vis verruild voor de goedkope vette happen fastfood waardoor het aantal dikke kinderen onrustbarend stijgt. Maar wat blijft is de warme deken, de rust en vooral het geduld van Andalusië. Men weet immers dat de tijd vanzelf komt.
Dit is een meesterlijke reisgids voor het hele jaar. Men kan er mee thuis in de stoel gaan zitten of het in de koffer meenemen. Andalusië hebt u ermee onder handbereik.
Stefan Brijs – Andalusisch Logboek. ISBN 978-90450-3397-6, 315 pagina’s, € 19,99. Amsterdam / Antwerpen: Atlas Contact 2017.