Gevlucht uit Syrië, vermoord in Leuven
‘Haten en beminnen’ leiden tot de dood.
Het is november 2015. Europa wordt overspoeld door vluchtelingen die allemaal ergens moeten worden ondergebracht. Leuven biedt plaats aan 250 Syrische vluchtelingen die de stad voorlopig onderbrengt in voormalige spoorwegateliers. Maar de opgejaagde vluchtelingen worden niet door iedereen welkom geheten. Integendeel. De ultrarechtse politieke partij Leuven Eerst maakt enorme stampij. Als het stadsbestuur niet wil wijken organiseert men protestdemonstraties voor de poort van het opvangcentrum. Half Leuven is voor, de andere helft tegen. En dan, te midden van alle consternatie, met de demonstranten voor de deur en een politiekordon ernaast, ontstaat er brand in één van de hallen. Er valt een dode, enkele gewonden. Niet lang daarna is er opnieuw een aanslag, nu op andere wijze, weer met een dode tot gevolg. Hoofdinspecteur Thomas Berg is overtuigd van het racistisch karakter van de aanslagen en zoekt de daders in die hoek. Tot er opnieuw een dode valt. Ditmaal buiten het centrum. Opvallend is wel dat het opnieuw een slachtoffer van buitenlandse afkomst is, maar één die al jaren in Leuven woont. En daar blijft het niet bij.
Thomas Berg is geen doorsnee politieman. Hij is een doordenker, een man die patronen zoekt en lijnen met elkaar verbindt waar een ander ze nog niet eens ziet. Ook bij deze moorden krijgt de sympathieke inspecteur een ingeving die hem op weg helpt. Zijn collega’s en zijn meerderen verklaren hem aanvankelijk voor gek tot zij zien dat de dwaasheid van Berg hen wel eens op het spoor van de moordenaar zou kunnen brengen. Dan zet iedereen zich dubbel in, al brengt Thomas’ vriend en collega Jan Zeebos niet de energie op die Berg van hem gewend is. Wat broeit er bij Zeebos? Berg zelf heeft een opmerkelijke ‘koffer-relatie’, maar of die stand houdt is de vraag.
Auteur
Jo Claes (1955) was docent Nederlands en Engels. Hij schreef een aantal bestsellers over mythologie, hagiografie en iconografie. In 2008 verscheen De zaak Torfs, het eerste deel van inmiddels elf boeken over de Leuvense hoofdinspecteur Thomas Berg. In 2015 won hij De Gouden Strop; met dit boek won hij onlangs de publieksprijs 2017 die is toegevoegd aan de Knack Hercule Poirotprijs.
Claus was al op één derde van deze roman, schrijft hij achterin het boek, toen de aanslagen van 22 maart 2016 plaatsvonden op het vliegveld Zaventem bij Brussel. Deze vormden dus geen aanleiding, slechts een onderstreping van de actualiteit van het thema van dit boek waarvoor hij geïnspireerd werd door de aanslagen op 13 november 2015 in Parijs, onder meer bij de concertzaak Bataclan. Claes’ fantasie liep vooruit op de gebeurtenissen.
Leuven
Hier was de oude, schitterende studentenstad Leuven het toneel van de misdaad, zoals in alle boeken van deze schrijver. Het plaatselijke Bureau voor Toerisme zou voor de talloze fans van Berg zo langzamerhand een toeristische route kunnen uitzetten. Want de auteur beschrijft monumenten en andere bezienswaardigheden zo fraai dat je enorme zin krijgt direct naar zijn stad af te reizen.
Thomas Berg is, net zoals de schrijver, een erudiet man. Hij mag graag verwijlen in het verleden en wat hij van daaruit mee naar de praktijk van alledag neemt, komt hem altijd van pas. Ook in dit boek. Want het citaat uit Catullus 85: Odi et amo, (Ik haat en ik bemin) vormt de aanleiding tot de moord en tevens de oplossing van het raadsel waarmee Berg wordt geconfronteerd.
Rest mij nog de lof te zingen over de schrijfstijl van de auteur: nergens anglicismen, fraai en zorgvuldig taalgebruik.
Moge er nog vele Thomas Berg-boeken volgen!
Jo Claes – Het gewicht van de haat. ISBN 078-90-8924-597-7, 408 pagina’s, €21,99. Antwerpen: Uitgeverij Houtekiet 2017.