Afscheid van liefde en luxe
Geadopteerd meisje van dertien wordt teruggestuurd naar haar biologische ouders.
Een meisje, ze blijft naamloos, wordt met enkele maanden geadopteerd door een verre nicht. De afstandsmoeder en vader hebben al drie kinderen en een vijfde is op komst. Ze leven in armoede en zijn blij dat hun vierde kindje met liefde wordt opgenomen bij een kinderloos echtpaar dat snakt naar een baby. Het meisje, de ik-persoon in het verhaal, groeit op met liefde en luxe. Er wordt goed voor haar gezorgd tot en met balletlessen aan toe. Ze hecht zich aan de liefdevolle adoptiefouders als haar mama en papa en is gelukkig.
In de zomer van 1975 is het meisje dertien jaar en wordt ze van de ene dag op de andere teruggebracht naar haar biologische ouders die 50 kilometer verder weg wonen. Het verhaal is dat haar mama te ziek is om nog voor het meisje te zorgen. Moeder ligt in het ziekenhuis. Afscheid nemen is er niet bij. Haar papa, die ze nu plotseling ‘oom’ moet noemen brengt haar met de auto. Ze verzet zich met hand en tand.
‘Oom’ zegt: ‘Begin nou niet weer, probeer verstandig te zijn. Je echte ouders wachten op je en zullen veel van je houden. Het wordt vast heel leuk om in een huis vol kinderen te wonen.’ Ondanks de smeekbeden van het wanhopige meisje dat bij haar papa en mama wil blijven, wordt ze uiteindelijk met harde hand het huis van haar biologische moeder binnen gevoerd. De vader rijdt snel weg.
De echte ouders hebben nu zes kinderen. Drie oudere jongens, dan de ‘thuisgekomen’ dertienjarige, een meisje van elf en een jongetje in de peuterleeftijd. De vader zwijgt of slaat en is losarbeider in een steengroeve. De moeder probeert elke dag eten op tafel te krijgen en heeft ook losse handjes.
De drie oudsten hebben onduidelijk werk. Voor de teruggekomen dochter is geen bed. Ze moet bij de twee jaar jongere en notoire bedplasser Adriana slapen. De peuter blijkt achterlijk. Voor niemand lijkt er ook maar een spoor van toekomstperspectief.
Auteur
De Italiaanse schrijfster Donatella Di Pietrantonio (1963) studeerde tandheelkunde en specialiseerde zich als kindertandarts. Dit is haar derde roman, waarin ze het niet kan laten om het trekken van een melkkies te beschrijven.
De hoofdpersoon wordt geconfronteerd met een hard leven, en een arme, zo niet vijandige omgeving. Ze weet een speciale band op te bouwen met Adriana en blijft vechten voor terugkeer naar de papa en mama die zij liefhad en van wie ze om onbegrijpelijke redenen zo wreed werd gescheiden.
In een meesterlijke plot ontwikkelt de schrijfster het leven van de personages van deze roman naar een emotionele afsluiting. Het is een absolute aanrader voor opvoeders van kinderen. Bovendien is het geserreerde taalgebruik in de roman van hoog literair niveau. Dat hierbij de dialogen die in een Italiaans dialect werden geschreven in de Nederlandse versie helaas niet als zodanig konden worden weergegeven, zij om begrijpelijke redenen vergeven.
Het is een prachtig boek.
Donatella Di Pietrantonio – Teruggeworpen. Vertaald uit het Italiaans (L’arminuta) door Hilda Schraa. ISBN 978-90-76270-968, 217 pagina’s, € 19,95. Amsterdam: Uitgeverij Serena Libri 2017.