Romantiek op het pad van een weduwnaar
Eigen leven als sprookje beschreven.
Als Michèl Admiraal weduwnaar wordt wacht hem een zware tijd. Niet alleen omdat hij terugkijkt op een huwelijk dat sprookjesachtig begon, maar, door ziekte en het islamitische geloof van zijn vrouw, tragisch eindigde. De eerste jaren dat hij, zijn vrouw Amila en hun kinderen Edward en Luna bijeen waren, verliep alles redelijk soepel. Amila had heimwee naar haar familie in het verre Oosten, maar haar familieleden bezochten haar vaak. Amila was, in hun ogen, rijk getrouwd en ze hielp haar familie graag. Het maakte het huwelijk stroever. En toen werd ze ernstig ziek. Na een korte periode vol hoop, was het duidelijk dat zij zou sterven, al ontkende ze dat hardnekkig, ook tegenover de kinderen. Toen zij overleed ‘nam haar familie haar in beslag’, ze werd met islamitische rituelen zonder vreemden erbij begraven. Michèl – in het boek Michaelis – blijft achter met twee pubers en een verlaten gevoel van vervreemding. Na zeven jaar besluit hij dat hij aan nieuw gezelschap toe is en gaat voorzichtig op zoek naar een vrouw.
Hij heeft een veeleisende baan, Edward en Luna koesteren de herinnering aan hun moeder, maar – zo realiseert Michaelis zich – ook hij heeft recht op een leven waarin hem weer liefde wacht. Zijn zoektocht verloopt niet langs gebaande wegen, daarvoor sjouwt hij te veel aan ballast mee. Rouw, teleurstellingen, angst een verkeerde keuze te maken, jeugdherinneringen die hem dwars zitten, het zijn allemaal factoren die hem hebben gemaakt tot de man die hij is, die bagage heeft hij te bieden. Met daarbij zijn goede wil en het verlangen om niet alleen zichzelf en zijn kinderen, maar ook een nieuwe partner gelukkig te maken.
Auteur
Michèl Admiraal (1962) is adviserend registeraccountant bij de NBA. Hij schreef het verhaal van zijn leven en zijn zoektocht naar een nieuwe partner op in de vorm van een sprookje. Op zijn huwelijksdag bood hij alle aanwezigen dat sprookje aan. Daarna herschreef hij het grondig en gaf hij het uit bij zijn eigen uitgeverij.
Admiraal is bepaald de eerste niet die zijn leven boekstaaft. De meeste mensen doen dat in de vorm van een dagboek dat zij steeds achter slot en grendel sluiten. Admiraal deed het tegenovergestelde en gaf het aan de openbaarheid prijs. Nu koos hij natuurlijk niet voor de geijkte manier van schrijven, maar of hij daaraan goed heeft gedaan…
De auteur noemt dit een sprookje voor lezers vanaf vijftien jaar. Zijn formuleringen zijn vaak vrij simplistisch, te eenvoudig zelfs. Noem een regeringsstad ‘Ooievaarsstad’, de hoofdstad van ‘Lagerland’ Adamstad, en Rotterdam ‘Havendam’, en ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat dit al te doorzichtig is. ‘Waargebeurd verhaal’ best, maar schrijf dan echt een verhaal zoals het gebeurd is en giet er geen sprookjes-saus overheen die door het continue en consequente gedoe met prinsen en prinsessen bovendien in het kinderachtige blijft steken.
De auteur stelt dat de ‘moeilijke thema’s als rouw, verdriet, jeugdtrauma’s, onzekerheid, een nieuw leven opbouwen en de omgang met puberende kinderen’ allemaal aan bod komen. Het spijt mij, deze dubbele bodems lagen zo dicht onder de oppervlakte dat het verhaal er geen diepte door kreeg. Wat wordt genoemd is daarmee niet behandeld.
Al met al een sprookje dat bij een poging is gebleven. Dit is Deel één uit de serie ‘De koning en de prinses. Laat Deel twee nog maar even zitten en vind een betere presentatie.
Michèl Admiraal – De ontmoeting. Een sprookje voor jong en oud. De koning en de prinses deel 1. ISBN 978-90-8253-875-5. 107 pagina’s, €17,50. Castricum: de Koningsboekerij 2017.