Zanger met pensioen
Na een succesvolle carrière valt de oude dag van een chansonnier zwaar.
Alfred Busi is een populaire liedjeszanger die vanwege zijn leeftijd, hij is in de zestig, afscheid moet nemen van het podium. Nog steeds is hij in zijn stad geliefd. Onlangs kreeg zijn borstbeeld een plek in de plaatselijke eregalerij en zal hij de gelegenheid krijgen een afscheidsconcert te geven.
Busi leeft sinds zijn geboorte in het grote landhuis met het schitterende uitzicht op de oceaan en de bossen. Maar het huis is oud en sterk verwaarloosd. Het zou eigenlijk moeten worden gerenoveerd, maar dat is onbetaalbaar. Bovendien zou het een klus zijn waar hij helemaal geen zin in heeft. Eigenlijk vegeteert hij tussen het krakende hout van zijn enorme woning. De belangrijkste oorzaak van zijn geestelijke neergang en verlies van zin in het leven is het overlijden van zijn echtgenote Alicia, twee jaar geleden.
Alfred voelt dat Alicia nog aanwezig is in de vele kamers, in de geur van haar kleren en in het beddengoed. Hij kan van zijn overleden geliefde geen afscheid nemen.
Zijn neef Joseph, de zoon van zijn schoonzusje Terina, zit hem op de huid. Hij vindt dat zijn oom een huishoudster moet nemen omdat hij zichzelf verwaarloost. Bovendien irriteert het hem dat de zanger vooral ’s nachts wordt gestoord door allerlei paupers, ja zelfs dieren die rond zijn woning schooien en de vuilnisbakken omver duwen op zoek naar eten. Dit schooien houdt Alfred vaak uit de slaap. Zijn neef adviseert hem niet alleen een huishoudster te nemen, maar een geweer aan te schaffen om een einde te maken aan de ongewenste nachtelijke bezoekjes van het zootje ongeregeld dat in de bossen woont.
Eigenlijk heeft Joseph, een succesvol makelaar en projectontwikkelaar, een veel beter plan. Hij wil dat oom zijn villa voor een hoog bedrag verkoopt. Neef Joseph zou er dan luxe appartementen bouwen, waarvan Alfred er eentje gratis krijgt plus nog een ander appartement om te verhuren zodat hij een prettige oudedagsvoorziening heeft. Busi moet er vooralsnog niet aan denken.
De dag van het afscheidsconcert nadert. Dit zal anders verlopen dan iedereen zich dat voorstelde en zet onvermoede gebeurtenissen in gang. Terwijl zijn jeugdherinneringen hem steeds meer tot last blijken, bloeit er liefde op voor zijn schoonzus Terina, wordt Busi tweemaal overvallen, lijdt hij mogelijk aan hondsdolheid en zal de roddelpers hem op afschuwelijke wijze op de korrel nemen. Wat is er van zijn glanzende zangerscarrière overgebleven? Komt zelfs zijn afscheidsconcert nog wel in orde?
Auteur
Jim Crace (1946) is een Engelse journalist en romanschrijver. Zijn roman De oogst werd in 2013 genomineerd voor de Man Booker Price Harvest. In deze roman schildert hij de nadagen van een kunstenaar die overvallen wordt door het leven. Er zijn de tegenslagen van de ouderdom, maar zeker ook de onverwachte geluksmomenten. Oud worden is zeker geen doodlopende weg van narigheid. Ook op leeftijd kan het wel eens meezitten.
Door het volstrekt ontbreken van dialogen is het beslist geen gemakkelijk boek. Het lezen van de aaneengeschakelde beschouwingen kan gemakkelijk ervaren worden als fietsen door rul zand. Echter, net als lang leven, moet de lezer het een beetje hebben van stug volhouden. Dan komt het met dit boek vanzelf wel goed.
Jim Crace – De melodie Vertaald uit het Engels (The Melody) door Regina Willemse. ISBN 978-90-445-3979-0, 256 pagina’s, € 22,50. Amsterdam: Uitgeverij De Geus 2018.