RouwLust

‘Ik heb honger, mijn hele lichaam schreeuwt.’

Jonge weduwen schrijven over ‘Huidhonger’, hun verlangen naar lust.

In 2016 organiseerde Stichting De Jonge Weduwe een dag voor en door weduwen. Het thema van de dag was Huidhonger, het immense verlangen naar lust, naar seks, naar kunnen beminnen, naar bemind worden en naar een lijf waaraan je je ongeremd kunt overgeven. Honger naar seks, een item dat in de fase van rouw – na het overlijden van de liefste – eigenlijk nooit besproken wordt, maar heel schrijnend wordt ervaren.

Merkwaardig genoeg rust er een taboe op het verlangen naar seks na het overlijden van de partner. Maar nadat de Stichting het onderwerp op de agenda had gezet, kwam er een stroom aan reacties los. Alle vrouwen herkenden de ‘Huidhonger’ , geen van hen kon er voordien over spreken. Tot die speciale dag, waarop ze elkaar, als weduwen bijeen, in de ogen konden kijken en zeggen: ‘Jij hebt dat dus ook!’De Stichting adviseerde vrouwen over dit onderwerp te schrijven. Niet om de honger van zich af te schrijven – dat lukt niet – maar wel omdat herkenning onderlinge steun zou bieden, het onderwerp ook naar derden bespreekbaarder maken zou. En daar kwamen de teksten. Schrijfsels (zo noemt de Stichting ze) over de heimwee naar ‘samen douchen’, over ‘gestreeld willen worden’, over de behoefte bij iemand weg te kruipen, over de zucht naar handen op de huid, over begeerte, de wens mooi gevonden te worden, lichaamswarmte te voelen, zoenen en gezoend willen worden en ga zo maar door. Wat de jonge weduwen ook schreven, ze waren één in hun wens naar tederheid. Een tederheid die verdwenen was met de dood van hun man of hun vrouw.

Auteurs

Miranda van der Vegt, Sandra van Kolfschoten en Esther Cohen verzamelden het werk van dertien vrouwen en vulden dat aan met teksten die de aanwezigen op het symposium achterlieten. Ze ordenden de stukken naar thema.

Achterin het boekje staat een korte ‘schrijfcursus’ opgenomen voor lezers die hun eigen verhaal op papier willen zetten. Emoties opschrijven is niet eenvoudig, die handreiking is heel nuttig.

De teksten in dit boekje zijn hartverscheurend, eenzaam, droevig of sterk en ze lopen over van verlangen. Moedig om je seksueel verlangen zo te uiten. Duidelijk is wel dat het taboe doorbroken moet worden. Want wie alleen komt te staan kan vaak voor allerlei praktische zaken een beroep doen op familie en vrienden, maar in het aller-eenzaamste moment hongert het lijf toch alleen.

Miranda van der Vegt, Sandra van Kolfschoten en Esther Cohen – RouwLust. ISBN 978-90-825469-1-0, 96 pagina’s, €13,50 inclusief verzending: via www.rouwlust.com. Amsterdam: De Jonge Weduwe 2018.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Ziekte en dood. Bookmark de permalink.