Musicerende vrienden proberen na aanslag hun leven weer op te pakken
Valse noten.
Mozart, Bach, Ravel; voor de leden van het strijkkwartet was samen spelen hun lust en hun leven. Maar na een gijzeling door een crimineel lijken de vier hartsvrienden hun leven niet meer onder controle te krijgen.
Ondanks haar zware depressie na de explosie doet huisarts Carolien de meeste pogingen het gezelschap weer te herenigen. Bij de brute aanslag heeft zij haar pink verloren, maar daar vindt ze bij haar voormalige vrienden Heleen en Hugo geen begrip voor. Ook bij haar man Jochem krijgt ze geen gehoor. Hij vindt maar dat ze zeurt en vooral moet doorgaan met spelen, terwijl hij zelf nauwelijks nog zijn zwaarbeveiligde atelier uitkomt.
Ten einde raad laat ze de praktijk voor wat die is en vertrekt ze naar China, waar Hugo heen is gevlucht. Daar valt ze in de armen van de idealistische arts Max. Even vergeet ze haar trauma. Maar om het feit dat ze samen met Jochem ook haar beide kinderen bij een busongeluk heeft verloren, kan ze niet heen.
Auteur
Anna Enquist (1945) is het pseudoniem van schrijfster en dichteres Christa Witlund-Broer. De psychoanalytica debuteerde ruim 25 jaar geleden met de poëziebundel Soldatenliederen. Met haar eerste roman Het meesterstuk (1994) vestigde zij haar naam als inmiddels een van Neêrlands meest geliefde schrijvers.
Caroliens voormalige collega en hartsvriendin Heleen heeft haar leven radicaal omgegooid, zelfs haar uiterlijk veranderd. En ook Hugo wil het liefst in Azië niets meer met het verleden te maken hebben. Maar dan valt bij iedereen die brief op de mat… De dader moet voorkomen.
Ze zijn allemaal van de partij. En hebben allemaal hun eigen verhaal. Maar brengen ze het ook op de vriendschap weer aan te halen? Die speciale band, die voornamelijk op muziek gebaseerd is?
Carolien heeft inmiddels weer in het geheim haar eerste noten gespeeld op de cello die ze van haar oude leermeester Reinier heeft geërfd. Zelfs zonder pink durft ze het beetje bij beetje weer aan. Grijpen de andere drie ook weer naar hun instrumenten?
Met deze roman probeert Enquist Kwartet (2014) een vervolg te geven. Maar hoe aandoenlijk de conversaties tussen Carolien en Jochem soms ook mogen zijn, ze komen niet echt binnen. Ze blijven niet hangen door zinnen als: Ze neemt de pillen in, drinkt een glas water, gaat naar bed. De ervaringen van Carolien in China daarentegen worden onbeschrijflijk mooi verwoord. De schrijfster moet er zijn geweest; prachtig!
Net zo mooi als de passages over muziek. Want pas dan is onze eigen Anna Enquist er weer: Stemmen, dat hoeft nauwelijks, naar de losse snaren luisteren, strijken bij de toets, fluisterend, en schreeuwend bij de kern. De cello spreekt. Een lage toonladder, C natuurlijk… Het begin van de tweede suite, langzaam, alsof ze een verhaal begint te vertellen. De klank van die stijgende mineurdrieklank, het klimmen en vallen van de melodie maakt haar even intens gelukkig.
Anna Enquist – Want de avond. ISBN 978 90 295 2569 5, 253 pagina’s, € 21,50. Amsterdam: De Arbeiderspers 2018.