Kampioen seriemoordenaar
Control freak zoekt macht en besluit tot een bloedig gevecht om de eer.
Ik zit in een euforische adrenalinerush en ken geen empathie of sympathie. Ik word seriemoordenaar als nieuwe hobby en wil maar twee dingen: er ten volle van genieten en eindeloos doorgaan zonder risico gepakt te worden.
Het plan is om volledig los te gaan, maar niet zonder een secure voorbereiding. In een leegstaande garage worden martelmachines en liquidatietoestellen geplaatst. Zorgvuldig is de inrichting, zodat de vele liters bloed zonder sporen kunnen worden opgeruimd.
Slachtoffers worden gelokt via internet en smartphone. Niet altijd loopt de moord als gepland. Zo komt er meer dan eens een totaal ander personage dan verwacht opduiken. Nou ja, dan moet die er maar aan geloven. Zoals in dat chique bordeel waar ik een kamer had gehuurd en er in plaats van een fraaie dame, een gezette vijftiger arriveerde. Uit woede sneed ik zijn hoofd af als ook zijn geslachtsdelen. Die laatste propte ik in de mond, waarna ik het hoofd op een bijzonder plek weglegde.
De politie van Mechelen, waar de gruwelijkheden plaatsvinden, zit er bovenop, maar de dader is erg slim. Naast alle lijken worden evenzovele verdachten aangehouden. Maar telkens faalt de bewijsvoering.
Wel staat de Hermandad versteld van de enorme variëteit aan list en bedrog waarmee de seriemoordenaar de slachtoffers van beiderlei kunne verschalkt en vervolgens wurgt, doodsteekt, verbrandt of misschien verzuipt. Het enige dat de ongelukkigen nooit overkomt, niet voor en niet na hun gewelddadig verscheiden, dat is enige vorm van seksuele aanranding of penetratie.
Het komt wel voor dat de seriemoordenaar een vastgebonden kerel met een dildo in zijn reet naar een orgasme jaagt om daarna het sperma op te vangen als ook met een pincet wat schaamhaar uit te trekken. Dit gebruikt hij om bij een volgende stakker de politie op een dwaalspoor te brengen. Schaamhaar natuurlijk nooit afknippen, want elke wetsdokter ziet onmiddellijk dat ’t nep is. Nee, alleen schaamhaar met haarwortel is overtuigend.
Het is nooit mijn doel geweest de beruchtste seriemoordenaar aller tijden te worden, maar stilaan begint het nu wel te kriebelen. Recordhouder is nog steeds Michel Fourniret met zeven stuks. Ik heb er nog pas vier op mijn naam staan. De andere doden tel ik niet mee omdat ik die niet zo had gepland. Ik tel eerlijk.
Auteur
Luc Deflo (1958) is een succesvolle Vlaamse schrijver van thrillers. Wederom kunnen de liefhebbers de vingers aflikken bij een horror-carrousel. In daverend oplopende spanning is het wachten op die ene, enkele fout die iedere misdadiger uiteindelijk toch maakt en er in dit geval een einde komt aan de recordpoging ‘beste seriemoordenaar’.
De Nederlandse lezer wacht wel een boek vol verrassende Vlaamse taalwendingen zoals de zin: Eens ik die beslissing had genomen, ben ik beginnen nadenken over de praktische kant. Als ook is er het advies aan de auteur wat zuiniger te zijn met het stopwoordje alleszins.
In de hoop dat deze horror niemand op ongewenste ideeën brengt, beveel ik hem hartelijk aan.
Luc Deflo – Schatje. ISBN 978-90-893-1812-1, 296 pagina’s, € 22,99. Gent: Uitgeverij Borgerhoff & Lamberigts 2018.