Kannibalenthriller
Ervaren misdaadjournalist blijkt een goede combi met prille stagiaire bij de speurtocht naar een seriemoordenaar.
Journalist Marco Besana luistert geduldig naar zijn vriend, politierechercheur Giorgio, die hem informeert over een afschuwelijke moord. ‘Er sprake van kannibalisme, want hij heeft een heel stuk van haar been opgegeten’. Giorgio meldt verder dat bij het verminkte lijk spelden zijn gevonden en dat de mond vol zat met aarde.
Als Besana dit laatste hoort, haast hij zich om de nog piepjonge stagiaire Ilaria Patti te bellen. Deze over haar fouten struikelende domme doos die ook graag bij de krant wil werken was aan hem tot zijn gloeiende ergernis door zijn chef als mentor toegewezen. De onmogelijke tuthola Ilaria had immers voorspeld dat bij het slachtoffer wel eens spelden zouden kunnen worden aangetroffen en dat ze mogelijk zand in haar mond kon hebben. Hij belt haar en zegt dat ze onmiddellijk moet komen om uitleg te geven.
Ilaria blijkt goed ingevoerd in de historie van de misdaad. Ze vertelt dat meer dan een eeuw geleden een seriemoordenaar actief was die behalve kannibalisme als visitekaartje zowel spelden als zand in de mond van het lijk achterliet. Misschien is er sprake van kopieergedrag? Besana is onder de indruk en wil de stagiaire graag een herkansing geven.
Terwijl de bijna gepensioneerde Besana en de ontluikende misdaadverslaggever Patti een steeds betere combi blijken blijft het niet bij deze moord. Binnen een maand zijn er vier slachtoffers gevallen. De politie heeft al een verdachte op het oog, een dokter die onbevoegd de geneeskunst blijkt uit te oefenen, maar een overtuigende oplossing lijkt niet in zicht.
De twee journalisten proberen zoveel mogelijk achtergrondgegevens van de ongelukkige vrouwen te achterhalen. Ten eerste lijkt de moordenaar voor geen van hen een onbekende te zijn. Zonder uitzondering stapten ze allemaal zonder argwaan te koesteren bij hem in de auto. Maar wat te denken van het kannibalisme? Ze laten zich goed informeren door een deskundige die uitleg geeft over allerlei soorten van kannibalen. De menseneter die ze zoeken schijnt van het type dat uit woede eet.
Auteur(s)
Dario Correnti is een pseudoniem waarachter twee (onbekende) schrijvers schuilgaan. Dit is een aparte thriller. Behalve een spannende plot met een fraaie ontknoping, besteedt men bij gelegenheid ruimte aan uitstapjes waarin wat dieper wordt ingegaan op DNA als bewijsmateriaal of een beschouwing wordt gegeven aan motieven van moordenaars, speciaal de kannibalen onder hen.
Meestal leiden dit soort uitweidingen af van het spannende verloop, maar daar is in dit boek geen sprake van. Alles past uitstekend in de structuur van het verhaal. Verder lezen de talloze dialogen, vooral tussen Besana en Patti, buitengewoon plezierig en legitimeren volledig de bijna 450 pagina’s.
Kortom, een thriller die er erg goed uitspringt en zonder reserve warm wordt aanbevolen.
Dario Correnti – Heimwee naar bloed. Vertaald uit het Italiaans (Nostalgia del Sangue) door Edwin Krijgsman. ISBN 978-94-027-0161-6, 446 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Uitgeverij HarperCollins 2018.