Zoeken naar de motieven van de dader
Rechercheur Thieffry doet gedetailleerd verslag van een moord. Hij probeert de motieven van de moordenaar te vinden. Daarbij komt veel filosofie aan de orde, zowel van de speurder als de moordenaar.
De schrijver begint het boek met een samenvatting en een tijdschema. Rechercheur Thieffrey moet een moord onderzoeken. Topadvocaat Gio Paolo heeft zijn vriend Witold Poli vermoord. Thieffrey wil onderzoeken hoe een gerespecteerd advocaat tot deze gruwelijke moord is gekomen. Hij bezoekt het kasteel op het landgoed Wijmendiep waar Paolo woonde en spreekt veel met diens assistente Chloë. Hij bestudeert vele geschriften. Heel belangrijk zijn acht lange brieven die Paolo aan zijn vriend schreef. Ze blijken vooral uit filosofische overpeinzingen te bestaan. Daarnaast spreekt de rechercheur over zijn colleges aan de politieschool en vertelt hij over zijn gestrande huwelijk.
Auteur
Jan Houthuys (1957) studeerde rechten en wijsbegeerte. Hij is advocaat in Halle en bestuurder van de inrichting De Okkernoot, waar mensen met autisme verblijven. Op 61-jarige leeftijd debuteerde hij met deze roman, het eerste deel van een trilogie.
Op de cover staat ‘roman’, maar daar heeft dit boek daar weinig eigenschappen van. Er wordt weliswaar een verhaal verteld, maar dit wordt voortdurend onderbroken door lange stukken met een filosofisch karakter. Kun je het een thriller noemen? De titel lijkt in die richting te wijzen. De speurtocht van de politieman kent geen enkele spanning. Het enige thrillerkenmerk is de volkomen onverwachte afloop.
De personages zijn allemaal zonderling. Het zal de lezer de grootste moeite kosten zich met hen te identificeren. Dit geldt in het bijzonder voor de hoofdpersoon Thieffry. Over het algemeen lijkt hij op een serieuze rechercheur die ook college geeft aan de politieacademie en daar plechtige, zeer saaie betogen houdt. In zijn gedachten komen vaak wat ordinaire woorden voor: bij de flikken moet het flikkeren godverdomme; de grapjes gaan over wijven of bepaalde wijvendelen; wij flikken kennen die retewet; zij hadden zich eerst het lazarus gezopen. De woorden fuck en fucking komen zeer regelmatig voor. Ook Gio Paoli blijft een duistere figuur met heel vreemde gewoontes.
Wie geïnteresseerd is in filosofie komt goed aan zijn trekken, maar voor wie dan niet is zijn deze lange stukken behoorlijk saai. Gelukkig kent het boek ook wel humor. Lachwekkend is bijvoorbeeld de tirade tijdens een college gericht aan een studente met een diep decolleté en een veel te kort rokje. Ze heeft bovendien haar benen wat gespreid zodat hij zo in het Nauw van Kales kan kijken en ziet niet het zwarte slipje, maar géén slipje. Hij vindt haar ongeschikt als vrouwelijke agent. Een grappige passage staat in het hoofdstuk dat Thieffry en een jurist in het kasteel verblijven. Met Chloë gaan ze aan de whisky. Merken en prijzen worden nauwkeurig vermeld: een Japanse Yamasaki 50 Year old, waarde 140.000 dollar. Daarna kiezen ze voor een Macallan 1946, waarde 146.000 euro.
Er valt veel te leren in dit boek, de filosofie van Kant en ook allerlei verwijzingen naar de Bijbel, maar denk vooral niet dat het een spannende thriller is. Het is overigens geschreven in een zeer verzorgde stijl.
Een roman met een filosofische inslag en thrillerachtige allures.
Jan Houthuys – De Moord. ISBS 978-94-9293-413-0, 322 pagina’s, € 24,95. Antwerpen: Witsand Uitgevers 2018.