Mijn broeders hoeder
Twee mannen krijgen de opdracht 230 kilometer geasfalteerde tweebaansweg aan te leggen.
Het land had gezucht onder de jarenlange burgeroorlog. Nu de partijen tot vrede waren gekomen moest in het land meer dan 200 kilometer asfalt worden gelegd om van Noord naar Zuid een goede verbinding te creëren. De organisatie die ervoor had gezorgd dat de oorlogshandelingen waren gestopt en er vrede was gesloten, had dit zo bepaald. De nieuwe weg zou zorgen voor een goede verbinding die welvaart en samenwerking zou brengen. En natuurlijk veiligheid.
De verantwoordelijke organisatie had de werkzaamheden zorgvuldig voorbereid. Het tracé was met zorg voorbereid en uitgezet. Allerhande obstakels waren uit de weg geruimd. Woningen waren onteigend. De voormalige bewoners bleken uiterst tevreden te zijn geweest met de genereuze uitkoop en begonnen verderop een nieuw bestaan.
Het bedrijf had een nieuw ontwikkelde asfalteermachine laten overkomen. Deze machine, de RS-80 stelde al zijn voorgangers in de schaduw. Inclusief een marge van enkele dagen was de RS-80 in staat binnen twee weken de vereiste afstand asfalt te leggen.
Bijzonder was dat voor het werk slechts twee mannen nodig waren. Eén voor de bediening en de ander om voor de machine uit te rijden om eventuele obstakels te verwijderen die het asfalteren zouden kunnen belemmeren. Ook moest deze man het gelegde asfalt controleren.
Om te voorkomen dat ze lastig gevallen zouden worden door kwaadwillende of zelfs gevangen genomen werden als gijzelaars, reisden beide mannen zonder paspoort. Ze waren zelfs zo anoniem dat ze naamloos waren. Degenen die asfalteerde was Nummer Vier en de controleur heette Nummer Negen. Alleen hun opdrachtgever, de noordelijke regering in de hoofdstad, wist wie ze waren, waar ze vandaan kwamen en voor wie ze werkten.
De mannen zijn geheel selfsupporting. Aan boord van de RS-80 beschikken ze over voldoende etenswaren, medicijnen, water, twee tenten voor de overnachting en verschillende wapens om in een noodgeval te gebruiken.
Nummer Vier is een uitermate ervaren asfalteerder. Hij heeft bij tientallen projecten in andere landen al vele duizenden kilometers weg aangelegd. Hij is efficiënt en behoudend. Nummer Negen is een beginneling. Feitelijk is het zijn eerste keer dat hij een aanstelling heeft bij de wegenbouw. Hij is jong en roekeloos.
Auteur
Dave Eggers (1970) is een schrijver met een boodschap. In deze soms Kafkaiaans aandoende roman, aanbevolen door de boekhandelaren van DWDD, gaat het over verantwoordelijkheid: tussen de twee mannen Vier en Negen die volstrekt op elkaar zijn aangewezen, als ook ten aanzien van de bewoners van het land die met verbazing toekijken hoe een oogverblindende asfaltweg door hun land wordt aangelegd.
Hoewel het bedrijf strikte orders heeft gegeven dat de wegenbouwers zich op geen enkele wijze mogen inlaten met de bewoners, blijkt dit steeds meer een schier onmogelijke opgave.
Een compacte roman met een onthutsend slot.
Dave Eggers – De Parade. Vertaald uit het Engels (The Parade) door Gerda Baardman, Maaike Bijnsdorp, Lucie Schaap en Elles Tukker. ISBN 978-90-488-4891-1, 144 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2019.