Teleurgestelde vrouwen
De meeste verhalen uit deze bundel hebben gefrustreerde vrouwen als hoofdpersoon. De mannelijke partner voldoet meestal niet aan de verwachtingen. Enkele zijn diep tragisch. De onderwerpen verschillen heel sterk.
Auteur
Dieuwke Turenhout studeerde Letteren in Tilburg en woonde en werkte onder meer in Nederland, op de Filippijnen, in India en in België. Ze publiceerde verhalen in literaire tijdschriften. Ze is host van de podcast Not just Hemingway en houdt zich uitsluitend bezig met het korte verhaal.
Een belangrijk kenmerk van korte verhalen is het slot. Sterke verhalen hebben een raadselachtig of onverwacht slot. Bij deze verhalen is dat zeker het geval. Er heerst in het algemeen een tragische sfeer. Het tempo ligt veelal ook laag, meestal door de vele details. In De eend treffen we humor aan. Niet door het gegeven, maar door de laconieke woordkeus. Judith verkiest de eend boven een botsing met bus 8, die als eindpunt Lunetten heeft. Dat geldt ook voor De glazen kooi. Kleine kinderen staan in een wachtrij van volwassenen. Ze zien allemaal benen om zich heen. Dan spelen we dat de benen het bos zijn.
De sfeer tussen mannen en vrouwen is meestal slecht. In De vlucht heeft de man de rugzak van de vrouw extra zwaar ingepakt, in Stilstaan doet de man geen enkele moeite om van de huwelijkssluiting iets feestelijks te maken. Jij en ik en Hemingway verhaalt van een romantisch reisje naar Parijs, maar de man komt niet met het verwachte huwelijksaanzoek. Sommige mannen zijn erg dik, zoals in Kerst en Slagroom.
In enkele verhalen is sprake van een diepe tragiek. Hier toont de schrijfster een groot invoelend vermogen. Hartverscheurend is Onye mere nwa akwa, waarin een baby langzaam sterft. Dat is ook het geval in De moeder. Het gelukt de moeder met een postnatale depressie niet om haar huilende baby stil te krijgen. Ontroerend is het titelverhaal Olifanten warm houden. Een eenzame weduwe heeft geen enkele contact. Het gezelschap van haar dochter mist ze erg, maar die moet zo nodig truien breiden voor kou lijdende olifanten in India. Tragisch, maar ook hilarisch.
De taal is over het algemeen zeer verzorgd. Een enkele keer is de beeldspraak wat minder geslaagd: zijn arm dook als een blije dolfijn over het tafeltje; hun gezichten strak als een snelweg; maagsappen denken niet, die sappen gewoon.
Een veelbelovend debuut met originele verhalen die bepaald niet oppervlakkig zijn maar juist veel diepgang vertonen.
Dieuwke van Turenhout – Olifanten warm houden. ISBN 978-90-6265-687-5, 148 pagina’s, € 15. Haarlem: In de Knipscheer 2018.