Vader zorgt voor dochter, dochter voor vader
Feel good, wat het leven ook in petto heeft.
Tom is directeur van een noodlijdend theatertje in het Engelse Somerset. Zijn hart hangt zo aan het toneel dat hij alles doet om zijn schouwburgje open te houden. Hij is alleenstaand en vader van de 15-jarige Hannah. Een doodgewone tiener met vriendinnen, een eerste vriendje, school en al evenveel hart voor toneel als haar vader.
Maar Hannah’s hart is tevens een bron van zorg. Toen zij vijf was constateerde de cardioloog dat zij leed aan ‘dilaterende cardiomyopathie’, ernstige hartritmestoornissen die kunnen leiden tot een plotselinge hartstilstand. Hannah zal niet oud worden, is Tom te verstaan gegeven. Het gevolg is dat hij de neiging heeft zijn dochter te behandelen als ‘een porseleinen poppetje’, zoals Hannah het een keer wat geïrriteerd formuleert. En met die houding is zij niet blij. Ze wil nu ze ouder wordt uit de band kunnen springen, gek doen, niet steeds geconfronteerd worden met dat vervelende hart.
Ze vertelt gniffelend aan vriendin Sally dat een verpleegster haar met een tekening had uitgelegd dat haar hart op een uitgezakte handtas leek. ‘O God,’ zegt Sally ‘wat deed je toen?’ Hannah lacht. ‘Ik heb het potlood uit haar hand gepakt en er een Louis Vuittonlogo op getekend.’ Zo moet je er tegenaan kijken, vindt zij. Desondanks zit het haar dwars. De laatste tijd komt het regelmatig voor dat ze zomaar haar bewustzijn verliest. Tom gaat opnieuw met haar naar het ziekenhuis.
Maar Hannah heeft ook nog andere zorgen. Als zij kennelijk binnenkort doodgaat, moet ze maatregelen nemen. Tom redt het niet zonder haar. Ze moet haar vader met van alles achternalopen. Daarom moet hij, voor zij sterft, een aardige vrouw zien te krijgen. Ze vindt dat hij moet gaan daten. Hij staat er niet onwelwillend tegenover. Maar uiteraard is het niet meteen raak. Daarvoor moet er meer gebeuren. En Tom wordt steeds meer opgeslokt door de zorgen om zijn toneelgezelschap. Stel dat het theater gesloten wordt en dat zijn spelers werkloos raken? Zij zijn allemaal vrienden van elkaar, kunnen niet zonder theater.
Auteur
Keith Stuart is journalist en schrijver. Hij werkte twintig jaar voor Empire, Red en Esquire. Voor The Guardian schreef hij over games, video, technologie en digitale cultuur. In 2016 verscheen Blokkenjongen, waarin de relatie vader-zoon de boventoon voert. Dit is zijn tweede roman.
In deze familiegeschiedenis ruimt de auteur beurtelings een hoofdstuk in voor Tom en voor Hannah. Daardoor kun je mooi zien hoe goedbedoelde handelingen van de één overkomen bij de ander: soms heel anders dan gehoopt. In de loop van het verhaal wordt er ook duidelijkheid geschapen over de moeder die eerder niet anders ter sprake komt dan via de term ‘alleenstaande vader’ maar ze heeft tenslotte Hannah gebaard. Is ze verhuisd, zijn de ouders gescheiden, is ze dood? De lezer komt er achter.
Dit is een echte feelgood roman. Hoe dat mogelijk is, als hoofdpersoon Hannah aan een dodelijke hartziekte lijdt? Het licht gloort in donkere tijden. De relatie tussen vader en dochter overwint elke tegenslag en de troost van het alledaagse maakt het boek optimistisch van toon.
Een lekker-lui-lezen-boek voor lekker-lui-lezen-dagen. Weinig diepgang, maar daar is op zichzelf niets mis mee.
Keith Stuart – Het hele leven in één keer. Vertaald uit het Engels (Days of Wonder) door Arthur Wevers. ISBN 978-94-027-3050-0, 414 pagina’s, €19,99. Amsterdam: HarperCollins 2019.