Afrekening
Moord op een danser biedt geen enkel aanknopingspunt.
Baantjer 85 alweer. De zegetocht van de meest succesvolle Nederlandse politieserie wordt voortgezet met een lijk in de Amstel. Een jochie heeft de politie gewaarschuwd en niet veel later wordt het lichaam uit het water gehaald. Politiearts Den Koninghe is er als altijd het eerste bij en vertelt aan de toegesnelde De Cock en Vledder dat de man zo’n twaalf uur dood is. De rest laat hij over aan zijn collega Rusteloos. Deze patholoog-anatoom zal in het AMC sectie verrichten op het stoffelijk overschot.
Dan gaan De Cock en zijn assistent Vledder aan de slag. Het eerste dat ze willen weten is de identiteit van het slachtoffer.
De Slavische jukbeenderen, een tatoeage van een Russische ster, een labeltje in zijn kleding met gekke woorden die de arts ontcijfert als Made in Russia en het feit dat deze de vreemde tekens op de polsband ontcijfert als cyrillisch schrift (hierbij verontschuldigt de arts zich dat hij dit allemaal weet: ik heb het een tijdje bestudeerd toen ik jong was, we hebben zo allemaal onze jeugdzonden) kan de conclusie er maar één zijn. Het is een Rus.
Uit bovenstaande blijkt het oer-Nederlandse karakter van deze serie. De jongen die het lijk vindt krijgt van Vledder een ijsje, de naam Rusteloos is een grappige omdraaiing van de naam ‘Zeldenrust’ zoals de eerste forensisch arts in Nederland heette. Ervaren rechercheurs hebben geen idee dat ze naar ‘Russische’ letters of woorden kijken en de arts verontschuldigt zich dat hij ooit iets extra’s leerde.
Alles in de serie Baantjer is eenvoudig en overzichtelijk. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Ergens van afweten of voor iets doorleren wordt al snel als bijzonder beschouwd. Meer dan modale kennis is al gauw buitenissig.
Ook is burgermansfatsoen de norm. De ervaren Vledder bloost toch als er een onverwachte seksuele relatie langskomt. Wanneer een echtpaar in aparte kamers blijkt te slapen doet mevrouw De Cock een duit in het zakje en zegt: ‘Bah, wat ongezellig’. Haar man glimlacht daarop fijntjes. Het was voor hem kennelijk de sleutel tot ontrafeling van dit moorddadig complot.
Auteur
Peter Römer (1952) is televisieproducent en scenarioschrijver. Dit boek is een strak geregisseerd misdaadverhaal volgens het model van de oorspronkelijke auteur van de reeks Appie Baantjer. Terwijl de verdachten zich opstapelen lijkt De Cock vooral gehinderd te worden door commissaris Buitendam. Dit personage is ook heerlijk Hollands, we zien een autoriteit immers het liefst als een onnozele hals. Een malloot die men vooral niet serieus moet nemen.
Wanneer het mysterie van de dode Rus onoplosbaar lijkt krijgt De Cock een magistrale ingeving aangereikt. Vervolgens lost hij alle raadsels op.
Goed gedaan De Cock!
Peter Römer – De Cock en de levende dode. ISBN 978-90-261-4422-6, 160 pagina’s, € 10,99. Utrecht: Uitgeverij De Fontein 2019.