Geld is geen garantie
Als Melanie na uitgebreide voorbereidingen en gehuld in een wolk van een bruidsjapon de eerste tonen hoort van de Bruiloftsmars is dat het signaal dat ze, aan de arm van haar al even feestelijk geklede vader, de zaal kan betreden waar haar bruidegom Duke op haar wacht. ‘Glimlach!’ sist de weddingplanner. Maar Melanie wil niet lachen. Ze weet zeker dat ze op deze dag de fout van haar leven gaat maken. Ze staat stil, zegt tegen haar vader: ‘Ik denk niet dat ik het kan. Dat ik het wil.’ Ze maakt rechtsomkeert en laat driehonderd feestgangers en vooral Duke, in totale verbijstering achter. Ze haakt af. Daarmee neemt ze niet alleen afscheid van Duke, maar ook van het leven vol feesten en weelde dat ze als ‘partner van Duke’ geleid heeft. Gelukkig heeft ze nu meer tijd voor haar vriendinnen en die staan altijd voor haar klaar. Vriendin Olivia, bijvoorbeeld. Die heeft net een boek gepubliceerd en maakt zich bezorgd over de recensies die zullen komen. De vriendinnen vinden elkaar weer terug. En zusje Cecile, getrouwd met de rijke Barend-Jan, die het leven leeft dat Melanie te wachten stond als ze met Duke was getrouwd. Ze blijft Melanie steunen als die na het huwelijksdebacle terugkeert naar haar juwelierszaak en het leven van vroeger weer opneemt.
Melanie heeft de stap op de terugweg vol overtuiging gezet, maar moet op zoek naar een nieuwe balans in haar leven. Ze is de enige niet. En of je nu rijk of arm bent, het leven is niet altijd eenvoudig. Dat weet bijvoorbeeld ook Alex. Melanie kent hem wel en niet. Alex haalt, gekleed in een bruine bedrijfsoverall, dagelijks tegen half vier de pakketpost bij haar in de winkel op. Dan zet hij een krabbel voor ontvangst, en dat is dat. Maar dan komt de dag dat ze diezelfde, maar toch opeens heel andere Alex op een feestje tegenkomt, vlot gekleed, charmant van manieren. Een man om nader kennis mee te maken. Alex draagt, net als Melanie een geschiedenis met zich mee. Hij is van veel eenvoudiger afkomst dan zij. Of, zoals hij dat formuleert: ‘Een landhuis en een tweekamerflat, dat is wel even wat anders.’ Hij heeft in zijn leven een aantal rigoureuze beslissingen genomen. Maar hij wil haar graag nader leren kennen. Gelukkig ziet Melanie hem vaak. Als ze de kans nu maar grijpen.
Auteur
Aline van Wijnen won een paar jaar geleden een schrijfwedstrijd die was uitgeschreven door uitgeverij Zomer & Keuning – gespecialiseerd in romantische fictie – en het tijdschrift Vriendin. Ze debuteerde vervolgens in 2016 met Halsoverkop, in 2017 kwam Liefde met gebruiksaanwijzing uit.
Dit boek, de titel zegt het al, een echte feelgoodroman. Geen diepgaand werk, maar ook zeker geen niemendalletje, want de schrijfster gaat levensvraagstukken buiten het pad van de liefde niet uit de weg. Maakt geld gelukkig, hoe denk je over asielzoekers, is het moeilijk keuzes te maken die afwijken van wat de familie en je omgeving van je verwacht? En last but not least: hoe belangrijk ís het wat anderen van je denken, gaat het er niet veel meer om of je zelf in vrede kunt leven met de keuzes die je maakt?
Al met al: feelgood, maar niet in één rechte lijn van zwart naar wit geschreven. En wat dat laatste betreft: een vlotte hand van schrijven die beslist complimenten behoeft.
Een ontspanningsboek, een vakantieboek, een boek voor luie uren (of voor de thuisquarantaine).
Aline van Wijnen – Bestemming geluk. ISBN 978-90-225-8903-8, 302 pagina’s, €12,99, Amsterdam: Boekerij 2020