Noord/Zuidlijn Amsterdam eist levens
Stationsdoden nachtmerrie voor recherche.
Na vele jaren vol schandalen en vertraging en financiële tegenvallers is de nieuwe Amsterdamse Noord/Zuidlijn eindelijk klaar. Nog een week en de ondergrondse lijn 52 zal met veel tamtam geopend worden. Dat is althans de bedoeling.
Rechercheur Flo wordt dan ook onaangenaam verrast als ze te horen krijgt dat er een vrouw aan een abseilkoord in de glazen koepel van het nog ongebruikte station Noord hangt. Moord.
Heeft iemand iets gezien? Niemand. Dat zat erin. En daarmee zit niet alleen de – voor een politieagent opmerkelijk kleine – Flo (1.57 m) met een probleem, maar ook haar nieuwe baas Brian. Hij zit er net en wil schitteren, dus die moord moet snel worden opgelost en liefst zonder verhaal in de kranten. Een begrijpelijke wens.
Flo zucht eens diep, drukt haar ‘stetson-hoed’ dieper op haar hoofd, lijnt haar trouwe hond Hunter aan, laat haar kinderen Boy en Grace voor de zoveelste maal hun eigen wentelteefjes bakken en begeeft zich naar de plaats delict. Nadat ze met Brian de echtgenoot van het slachtoffer op de hoogte heeft gesteld koerst ze in haar open Mazda op huis aan. Voordat ze zelfs maar aan diepgravend onderzoek naar deze moord kan beginnen, komt er een nieuwe melding: er is wéér een ondergrondse-lijk. Nu op station Noorderpark. Is dat toeval?
Auteur
Lidewij Martens (1963) werkt al jaren als scenarioschrijver. Ze gaf Baantjer, Intensive Care, Mees Kees de serie en Flikken Maastricht de ruimte. Sinds enige tijd schrijft ze ook thrillers, allemaal Amsterdams van kleur. Titels: Een plek om te schuilen, Tot je valt en Steigereiland.
De Noord/Zuidlijn kent heel wat haltes. De vrees ontstaat dat de andere stations ook toneel van moord zullen worden. En Flo gaat nog een stap verder als zij tijdens het onderzoek het vermoeden krijgt, dat de moordenaar het ook op haar gemunt heeft. Is zij het toetje voor het eindpunt?
De lezer loopt niet alleen met Flo het hele rechercheonderzoek door, maar wordt ook een diepere blik gegund in haar persoonlijk leven. Dat was eerder al het geval bij Martens’ vorige thriller Steigereiland. Lin Kramer, de rechercheur uit dat boek, vertoonde trekjes van de auteur, die toegaf dat ze dingen uit haar persoonlijk leven invlocht. Nu dacht ik, al lezend, ‘Flo lijkt wel op Lin Kramer’. Martens modelleert haar hoofdfiguren dus duidelijk uit eigen leven. Leuk om zo een thriller te schrijven. Ik hoop wel dat het leven van de auteur minder gewelddadig verloopt.
Wat mij betreft had de letter wat groter gemogen. Dat maakt het boek wel dikker, maar het leest lekkerder. Dan maar een paar euro’s duurder.
Een heerlijke, vlot weglezende, heel spannende, jonge thriller. Voor een (quarantaine)- vakantieprijs.
Lidewij Martens – Ondergronds. ISBN 978-94-027-0491-4. 334 pagina’s, € 10,00. Amsterdam: HarperCollins 2020.