Persoonlijke aanval op inspecteur Paul Vegter
Echt onder de indruk van de anonieme dreigbrieven die hij ontvangt, is de doorgewinterde inspecteur Paul Vegter niet. Maar dat verandert als er vlak voor zijn huwelijk met zijn collega Renée een aanslag op zijn huis wordt gepleegd.
Na het overlijden van zijn vrouw heeft Paul Vegter zich op zijn werk gestort. Maar langzaam is er in zijn leven weer plaats gekomen voor de liefde: zijn 26 jaar jongere collega Renée Pettersen durft het aan met de gedreven mopperkont.
Voordat ze elkaar het jawoord zullen geven, komen ze nog om in het werk. Een peutertje van drie is onder verdachte omstandigheden van het balkon gevallen toen zijn moeder aan het werk was. Renée en Paul bijten zich vast in de zaak, bijgestaan door hun goede vriend en trouwe collega Sjoerd Talsma. Ze ontfermen zich over deze ontroostbare weduwnaar, die zich soms lijkt te verliezen in drank en sigaretten.
Auteur
Lieneke Dijkzeul (Sneek, 1950) schrijft al 40 jaar. Waren het eerst voornamelijk korte verhalen, kinderboeken en scenario’s, in 2006 debuteerde zij als thrillerschrijfster met De stille zonde, deel één van wat zou uitgroeien tot de populaire Vegter-reeks. Er volgden er nog zes. Allemaal zijn ze genomineerd geweest voor diverse prijzen, zoals de Gouden Strop, de Diamanten Kogel en de Crimezone Thriller Award.
Ondertussen zitten de dreigbrieven die Paul krijgt hem toch niet echt lekker. De eerste met de weinig indrukwekkende tekst ‘Ik ga iets rechtzetten, klootzak!’ legt hij in zijn bureaulade. En ook het tweede dreigement houdt hij het liefst stil voor Renée.
Samen kijken ze uit naar hun grote dag. De bruidegom, zowaar keurig in pak, kan zijn geluk niet op. Maar als ze het stadhuis als man en vrouw verlaten, door een erehaag van collega’s in uniform, wordt er vanuit een rijdende auto op hen geschoten.
Natuurlijk opent Paul samen met Renée en Talsma de jacht op de daders. Wie heeft het toch zo op hem gemunt?
Vegter is weer terug! De nuchtere inspecteur die niet veel van het bestaan vraagt. Behalve dan een goed glas, klassieke muziek en nu ook weer de liefde. Werk, daar draait het om in zijn leven.
Zijn typische mannenvriendschap met Tolsma wordt wederom goed neergezet door Dijkzeul. De romantiek tussen Paul en Renée daarentegen mist een beetje in dit spannende verhaal. De ontknoping laat lang op zich wachten. Het plot is allerminst simpel, maar weer goed bedacht. Kortom, een detective die heerlijk wegleest, zoals deze past in de populaire Vegterreeks, maar kan ook probleemloos ‘los’ worden gelezen.
Of er nog een deel volgt, is nog maar de vraag. Als de dokter hem onomwonden zegt dat het gezien zijn opgelopen letsel van de laatste aanslag wellicht verstandiger is zich te beraden op een andere toekomst kan hij zich daar niets bij voorstellen. Intussen was de zon bijna achter de huizen verdwenen en liep hij in de schaduw. Voor de eerste maal droeg hij de mitella niet, en de dode arm bonkte bij elk stap tegen zij heup. Thuis wachtte Renée, en hij zou moeten omkeren en het haar vertellen. Maar hij liep verder over de rechte, lege weg, al wist hij niet waarnaartoe.
Lieneke Dijkzeul – Een vorm van verraad. ISBN 978-90-263-5122-9, 276 pagina’s, € 20,99. Amsterdam: Ambo | Anthos 2020.