Tussenruimte

De opening tussen papier en muziek

Kan liefde twee wereldreizen aan?

Christina Deloun (‘bijna Walton’) en Tom Walton zijn druk bezig een vervallen etage in Amsterdam-West op te knappen. Zij zullen over vier dagen trouwen en dan begint het mooie leven samen. Christina is een talentvol papierkunstenaar, Tom een al even talentvol trompettist. Maar voor de twee de kans krijgen van hun getrouwde staat te genieten worden hun levens door elkaar geschud.

Christine krijgt een prachtige opdracht van het beroemde Franse modehuis Hermès. Dat wil, ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan, een kunstwerk laten maken dat hun geschiedenis van de afgelopen eeuw in beeld brengt. In papier. En door Christina. Tot die tijd kon Christina niet leven van haar kunst, maar als dit werk voor Hermès slaagt, zal dat doorslaggevend zijn voor het verloop van haar carrière. Er dient zich slechts één probleem aan: ze heeft slechts een jaar de tijd voor deze paper art-installatie. En het gaat bepaald niet om een (ook al niet eenvoudige) maquette van het beroemde warenhuis, Christina moet de hele ontstaansgeschiedenis van hun ambachten in beeld brengen. Ze is dolgelukkig met de opdracht. Haar werk zal na voltooiing drie maanden te zien zijn in het Grand Palais.

Tegelijkertijd brengt de post een brief uit Japan voor Tom. Zijn jeugdvriend en inmiddels beroemd componist en experimenteel musicus Jaron – Léon-Jaron Prins – vraagt hem met spoed een jaar naar Tokio te komen voor een geweldig project dat zij samen zullen uitvoeren. Daarmee zitten de jonggehuwden voor een dilemma dat zij daadkrachtig oplossen. Tom gaat naar Tokio, Christina blijft hier. Als Christina klaar is komt zij naar Tokio toe. Hun werelden scheiden zich. Ze spreken af elkaar met rust te laten om de creatieve processen niet te verstoren. Maar in de praktijk blijkt die afstand lastiger dan gedacht. Als Christina een blauwborstje ziet realiseert zij zich dat zij, als zij een vogel van papier maakt, altijd begint met de leegte. Om die leegte heen knipt en vouwt zij voorzichtig verder tot er een prachtige vogel staat. Die leegte is vergelijkbaar met de leegte tussen Tokio en Amsterdam. Om de holle ruimte heen zal hun liefde prachtig groeien.

Auteur

©Willemieke Kars

Vanessa Oostijen (1980) werkte acht jaar als chef mode en redacteur bij Esquire. In 2016 zegde ze haar baan op en ging freelancen als schrijver en illustrator. Ze illustreerde het kinderboek Het Rekenrijk (2017) en tekent wekelijks voor Volkskrant Magazine.

 

 

 

 

 

Christina is niet iemand van vaste werktijden. Ze moet in de ban van een opdracht zijn en soms kost dat veel moeite. Gelukkig krijgt zij hulp van Iris. Ook maakt zij kennis met een schrijver die zij bewondert, Martin Davids. Ze heeft niet lang geleden zijn boek ademloos uitgelezen en nu maakt zij door stom toeval kennis met de man zelf. Langzaam maar zeker verdwijnt Tom uit haar gedachten.

Intussen heeft Tom het moeilijk in Japan. Want als hij arriveert in Tokio blijkt Jaron spoorloos verdwenen. In een verlaten huis wacht hij op zijn jeugdvriend en in de stilte komt hij tot opmerkelijke ideeën.

Een mooie gelaagde roman waarin ruimte is voor een verhaal over een liefdesrelatie die zich ontvouwt als een papieren vogel en voor prachtige beschrijvingen van kunstwerken die ontstaan. De schrijfster vertelt zo beeldend over papierknipwerk en hoe figuren ontstaan dat ik mij lezend afvroeg of zij de fragiele kunst van het papierwerk ook zelf beheerst naast tekenen en schrijven.

Een verrukkelijk boek van een talentvol schrijfster. Voorzien van spinnenwebfijne tekeningen van een kleine, staak-potige blauwborst, eveneens van haar hand.

Vanessa Oostijen – Tussenruimte. ISBN 978-94-9292-885-6, 171 pagina’s, €21,99. Amsterdam: Uitgeverij Pluim 2020.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Fictie. Bookmark de permalink.