Al doende leert men
Een jonge vrouw wordt verkracht en verminkt aangetroffen in het bos. Sara Linton herkent bepaalde dingen op het lichaam. Ze denkt terug aan gevallen van acht jaar geleden. Oude dossiers worden heropend en de zoektocht begint.
De politiemensen Will Trent en Faith Mitchel gaan naar een gevangenis waar tijdens een opstand een gevangene is vermoord. Patholoog-anatoom Linton onderzoekt het lijk. De beschrijving daarvan gaat bladzijden lang uiterst gedetailleerd door, vaak heel onsmakelijk. Nog vele malen worden we in dit boek geconfronteerd met lichamen van verkrachte en vermoorde vrouwen, ook weer met talrijke bloederige details. De schrijfster zelf noemt dat een eerlijke manier van vertellen. Een dieptepunt ten aanzien van onsmakelijke taferelen is het bezoek van de hoofdpersoon Sara Linton aan een firma die lichamen balsemt.
Auteur
Karin Slaughter (1971) is een befaamde Amerikaanse thrillerschrijfster. Haar boeken zijn vertaald in 33 talen. Ze draagt de bijnaam Queen of Crime. Haar woonplaats is Atlanta, waar zich ook veel van haar boeken afspelen. In haar boeken komen vaak dezelfde vertrouwde hoofdpersonen voor. In deze roman zijn dat niet alleen de arts Sara Linton en de inspecteur Will Trent, maar ook een oude vertrouwde: Jeffrey Tolliver. Ook in deze thriller gaat het om één van de bekende thema’s van deze auteur: geweld tegen vrouwen. Het is een onderdeel van de Will Trent serie, maar uitstekend ‘los’ te lezen.
Een groot deel van het boek wordt gewijd aan de relaties van Sarah Linton. Ze was ooit getrouwd met Jeffrey Tolliver. Het boek kent twee tijdlagen. De tijd in Grant County, acht jaar geleden, toen ze een heftige relatie had met Tolliver. Ze was twee keer met hem getrouwd en ze verloor hem door een ongeluk. In de andere tijdlijn, de hoofdstukken met de titel Atlanta heeft ze een andere liefde: Will Trent. De schrijfster moest wel een truc uithalen om zowel Jeffrey als Will in één boek samen te brengen. In Nachtschade komt Jeffrey voor, dat is negentien jaar geleden. In dit boek laat ze het acht jaar geleden spelen. De vrijheid van een schrijver, maar wel opmerkelijk.
Deze thriller bestaat uit 544 pagina’s dat is wel wat veel. Eén van de oorzaken de gedetailleerdheid van veel beschreven situaties. Soms functioneel, maar soms ook overbodig. Wat te denken van Will Trent die een kaneelbroodje wil kopen. Eerst gaat hij zoeken naar muntgeld, dan moet hij geld lenen, en dan alle handelingen bij de automaat, vanaf het geld in de gleuf. Het broodje plakt en is klef. Dat gaat maar door. Een tweede oorzaak zijn de zeer uitgesponnen dialogen. Zelf vind ik dit een sterk punt, maar het maakt de stijl wel traag. De belangrijkste oorzaak voor de grote omvang van het boek is het grote aantal misdrijven. Het aantal vermoorde meisjes is wel erg hoog.
De plot is ijzersterk: Het handelt om een seriemoordenaar die al jaren zijn gang gaat en al doende leert. Hij verlamt zijn slachtoffers, zodat ze zich niet verzetten. Hij hanteert steeds ‘betere’ methoden. Ouderwets speurwerk loont echter. Bij elk lijk worden meer overeenkomstige sporen ontdekt. Het heropenen van dossiers van acht jaar geleden en daarbij ontdekken van overeenkomsten leidt tot verrassende ontwikkelingen.
De gedrevenheid van de speurders en hun menselijkheid maakt dat je meeleeft en sympathie met hen krijgt. Met deze thriller maakt de auteur haar faam weer helemaal waar. Je moet wel tegen een stootje kunnen vanwege de gruwelijke details.
Het is waar dat het boek af en toe wat traag is en dat je af en toe wat onsmakelijke passages moet doorworstelen, maar Slaughter blijft onbetwist de Queen of Crime die je meesleept in haar verhaal.
Karin Slaughter – Verzwegen. Uit het Engels vertaald (The Silent Wife) door Ineke Lenting. ISBN 978-94-027- 0551-5, 544 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: HarperCollins 2020.