Jacht op de schat

Dader spreekt in raadsels

Een levensgrote sekspop brengt commissaris Montalbano in een onmogelijke positie. En dan wordt hij ook nog geconfronteerd met een aantal raadselachtige gedichten en een verdwenen jonge vrouw.

Als commissaris Salvo Montalbano het huis van een tweetal hoogbejaarde en gewelddadige godsdienstfanatici laat ontruimen treft hij daar een bijna tot op de draad versleten opblaasbare sekspop aan. Als hij met de pop het perceel verlaat wordt dat gefilmd en later op televisie vertoond. Een en ander leidt tot aandacht van de media, veel commentaar en grote hilariteit op het bureau. Montalbano voelt zich zwaar opgelaten, zeker als de hoofdcommissaris ook nog een duit in het zakje doet en zijn vriendin Livia het ook op tv heeft gezien en naar aanleiding daarvan begint te zeuren over zijn leeftijd.

Plotseling wordt een aan de commissaris geadresseerde envelop onder de deur door geschoven. Naast zijn naam staat er jacht op de schat op. Er zit een raadselachtig gedicht in. En dan meldt een vrouw dat ze een lijk heeft gevonden en komt een wanhopige vader vertellen dat zijn achttienjarige dochter is verdwenen. Redenen genoeg om het geplande bezoek aan Livia uit te stellen, wat hem niet in dank wordt afgenomen.

Auteur

Andrea Camilleri (1925-2019) was een succesrijke Italiaanse schrijver. Zijn politieromans met commissaris Montalbano zijn in vele talen vertaald en vormen de basis van twee televisieseries. Hij ontving een eredoctoraat van de Universiteit van Pisa. De wieg van Camilleri stond in het Siciliaanse plaatsje Porto Empedocle (bij Argrigento), dat model stond voor Vigàta.

 

 

 

Gaan humor en spanning samen? Dat hangt van de auteur af. Alleen de groten zijn hiertoe in staat. Een mooi Nederlands voorbeeld was Havank (Hans van der Kallen, 1904-1964), met als hoogtepunt De Cycloop (1941), hoewel een aantal van diens latere Schaduw-romans wel veel slapstick-achtige kenmerken vertoonden. Een mooier voorbeeld is wellicht Philip Kerr met zijn legendarische anti-held Bernie Gunther. In dergelijk gezelschap zou Camilleri niet misstaan.

Je doet als recensent onrecht aan een boek als dit door meer weg te geven dan het begin van het verhaal. Als lezer wordt je meegenomen in ontwikkelingen die sneller gaan dan Montalbano lief zijn. Hij kan zich alleen staande houden tegenover de hoofdcommissaris door te vluchten in ambtenarenjargon. Zijn relatie met Livia komt onder druk te staan door zijn uitsluitend vriendschappelijke banden met een oude vriendin, maar hij krijgt dat maar niet uitgelegd. En om die vriendin een plezier te doen moet hij optrekken met een nieuwsgierig jongmens. En zijn trouwe huishoudster schrikt zich in zijn huis het apelazarus.En hij moet werken met ondergeschikten waarvan een aantal niet bepaald heb zwarte garen hebben uitgevonden.

Niet alleen een perfecte combinatie van humor en spanning met een gave ontknoping, maar ook de Siciliaanse couleur locale maken dit boek een must voor alle thrillerliefhebbers met een speciaal plekje voor mediterraan Europa in hun hart.

Andrea Camilleri – Jacht op de schat. ISBN 978-90-76270-93-7, 259 pagina’s, € 20,90. Amsterdam: Serena Libri 2019.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller. Bookmark de permalink.