Afrekening in de Vuelta
Tijdens de Ronde van Spanje lopen de spanningen tussen ploegen en renners hoog op.
De strijd is nog niet gestreden, ook al staat de maillot rojo, de rode trui, ver voor op de concurrentie. Het is Miguel Muñoz, hij is de leider in het algemeen klassement. Deze toprenner van de Mexicaanse ploeg La Tienda de Salud staat op het punt om in de wielerwereld een exceptioneel record neer te zetten. Hij won dit jaar al de Tour de France en de Giro d’Italia. Miguel lijkt nu ook af te stevenen op de eindoverwinning in de Spaanse Vuelta! Een prestatie die nooit voor mogelijk werd gehouden.
Het publiek ziet alleen de heroïek en de romantiek van het koersen. Wie enthousiast langs de weg staat te juichen weet niet wat het is om pap in je poten te hebben en gelost te worden omdat al je energie uit je lijf is weggelopen. Dat je dat gaatje van honderd meter niet weet dicht te rijden omdat je eczeem op je kloten hebt en een puist op je reet. Dat je een maatje te klein bent. Met onrustige jalousie de métier kijken de renners naar de prestaties van de Mexicaan.
Behalve afgunst is er bij leiders en artsen van andere ploegen de nodige chagrijn omdat het gevoel leeft dat de superioriteit van Miguel een verdacht randje lijkt te hebben. Marco Muñoz is namelijk de eeneiige tweelingbroer van Miguel. Marco fietst ook mee in de Mexicaanse ploeg, maar is geen allround renner als zijn broer. Marco is vooral een klimmer. Sprinten en tijdrijden is minder zijn kracht. Op zichzelf natuurlijk geen probleem, maar er gaat een boze tamtam rond dat de tweelingbroers als dat zo uitkomt nog wel eens van fiets en kleding willen wisselen. Ze zijn zo sprekend gelijk dat het niet te zien zou zijn. Het is natuurlijk muisstil tromgeroffel, want dergelijke fraude zou natuurlijk toch uitkomen vanwege alle controles, maar toch…
Behalve dit soort insinuerende gedachtes zijn er ook ploegleiders die er op een eerlijke manier wat aan willen doen. Dat wil zeggen door slimme wedstrijdstrategie te voorkomen dat Miguel drie grote rondes op zijn naam schrijft. Er worden plannen gesmeed om bij een komende zware bergetappe de drager van de rode trui uit de wielen te rijden en op achterstand te zetten. Laat Marco eventueel winnen, zolang zijn broer de leiderspositie maar kwijt raakt.
Terwijl wat zuur naar de Tienda de Salud wordt gekeken weten velen niet dat tussen de broers Muñoz de spanning is te snijden. Marco voelt zich de geminachte knecht van zijn broer en meent dat hij door zijn ploegleider en de grote baas, de steenrijke Paco Esquivel om het minste geringste eruit kan worden geknikkerd. Bovendien voelt hij als een dreigende concurrentie het plan om een vrouwelijke wielrenner, de getalenteerde Esma Meseguer, aan de ploeg toe te voegen.
Het loopt zo hoog op dat Marco dreigt halverwege de Vuelta uit de ploeg te stappen. Miguel probeert zijn broer te kalmeren en zijn gezonde verstand te gebruiken. Het is belangrijk dat Marco niet gaat muiten. Miguel heeft immers een plannetje om het de komende zware bergetappe er goed vanaf te brengen en daar is Marco bij nodig.
Auteur
Hans van Hartevelt (1953) debuteerde in 1997 met Op zijn Chinees. De roman Amandelen voor Franciscus verscheen vorig jaar.
In deze tijd van Corona waarin de drie grote wielerrondes met logistieke aanpassingen uiteindelijk toch worden verreden is de wieler-thriller De fatale etappe een niet te missen boek. Vooral liefhebbers van glorie en ondergang van de helden op de pedalen, hun ploegleiders, hun artsen, hun geldschieters en alles wie en wat erbij komt kijken, zullen hun vingers aflikken. Tenslotte geldt in dit drama ook het adagium: De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder.
De wielerronde is altijd de uiteindelijke winnaar.
Hans van Hartevelt – De fatale etappe. Vergelding in de Vuelta. ISBN 978-94-932-1412-5, 312 pagina’s, € 22,00. Haarlem: Uitgeverij In de Knipscheer 2020.