Arjen Lubach privé
Twee jaar uit het leven van een veelzijdig persoon.
Stoorzender is geen roman, maar een autobiografisch verslag. Het beschrijft twee jaar van het leven van Arjen Lubach op zes verschillende plekken. De hoofdstukken zijn genoemd naar die plaatsen. In Los Angeles hield hij zich bezig met het maken van muziek. Op Vlieland geeft hij een tiental try-outs van zijn nieuwe voorstelling. In het hoofdstuk New York beschrijft hij zijn bezoek aan de stad en zijn optreden bij Seth Meyers. Het gedeelte over Friesland gaat over zijn nieuwe huis, zijn jeugd in Groningen en enkele optredens in Den Haag en in Amsterdam. Het fragment Zweden beschrijft een vakantie met zijn vriendin en haar twee kinderen. Dit begint met een verhaal over een verblijf in Taizé, waar hij een romantische ontmoeting had met een Zweeds meisje. Het laatste hoofdstuk handelt over zijn appartement in Amsterdam, hij ruimt op en haalt herinneringen op.
Auteur
Arjen Lubach (1979) is een veelzijdig persoon: schrijver, cabaretier en muziekproducent. Hij werkte mee aan talrijke radio- en televisieprogramma’s, waaronder het bekende Zondag met Lubach. In 2006 verscheen zijn debuutroman Mensen die ik ken die mijn moeder hebben gekend. In 2013 schreef hij de thriller IV die werd genomineerd voor de Gouden Strop. Hij schrijft ook columns voor CJP-magazine, opiniestukken voor nrc.next en scenario’s voor film en theater.
Het boek geeft een goed inzicht in het dagelijks leven van Lubach, artistiek en privé. Ondanks zijn grote kwaliteiten is hij bescheiden over zichzelf en heeft hij veel zelfkritiek. Hij laat ook zijn twijfels zien, bijvoorbeeld over hoe ver de vrijheid van meningsuiting reikt. Wat hem betreft gaat dit heel ver. Een ander twijfelpunt is de bejegening van de politici. Lubach wil de politiek niet onmogelijk maken, hij heeft geen hekel aan de regering, maar wil ze wel scherp houden.
Arjen komt uit een gereformeerd gezin en is christelijk opgevoed. Eerder heeft hij zich fel afgezet tegen de God van zijn jeugd. In dit boek komt het geloof enkele keren aan de orde, maar nu mild en begripvol. Zijn verhaal over de ongelovige Thomas is geestig en interessant. Verrassend is de opvatting van zijn vader over geloven: geloof is beter dan niks, het is op zijn minst een gebruiksaanwijzing voor hoe we met de wereld om moeten gaan. Een moreel kompas. Hij maakt een reis naar Taizé, een kloostergemeenschap in Frankrijk waar ‘s zomers veel jongeren heengaan om te bidden en te mediteren. Arjen gaat er voor de derde keer heen. Hoewel hij in rationele zin afgerekend had met het geloof woedde er nog altijd een interne strijd in hem. Hij hield van de meditatieve stiltes en de ‘harmonietjes in de muziek’. Het einde van zijn verblijf is minder spiritueel. Hij wordt verliefd op een prachtig Zweeds meisje met wie hij de laatste nacht seks heeft in zijn tent.
Lubach heeft ook plaats ingeruimd voor romantiek. Er is eerst het Zweedse meisje dat hij als volgt beschrijft: een blond meisje, het type waarvan ik wel wist dat ze bestond, maar waar ik alleen nog maar over gefantaseerd had. Het was zo’n meisje dat in één seconde op alle plekken van je lichaam binnendringt. Een ander opmerkelijke zin vinden we in het hoofdstuk New York en gaat over zijn huidige vriendin. Haar grote groene ogen dringen door tot achter in mijn hoofd. Ze is eigenlijk niet te omschrijven, denk ik. Ik kan het wel proberen, maar ik zal nooit kunnen laten weten wat ik zie en voel.
Een onthullend en intrigerend boek.
Arjen Lubach – Stoorzender. ISBN 978-94-6381-056-2, 255 pagina’s, € 20,99. Amsterdam: Uitgeverij Podium 2020.