Jacht op een seriemoordenaar
Kort na elkaar worden in de omgeving van Antwerpen lichamen aangetroffen van verkrachte en vermoorde vrouwen. Commissaris Liese Meerhout tast volkomen in het duister, tot er eindelijk verbanden worden opgemerkt.
De achttiende politieroman in de serie van Liese Meerhout heeft alle kenmerken van een traditionele politieroman. De commissaris moet opboksen tegen de ongeduldige hoofdcommissaris en de pers.
Kenmerkend is de rol van de intuïtie tegenover de feiten en bewijzen. Bij de eerste moord is iedereen overtuigd van de schuld van de gearresteerde verdachte. Liese Meerhout blijft twijfelen. Helaas kan ze het niet voorkomen dat de verdachte zich verhangt in de cel. Er volgen meer moorden. Het team komt muurvast te zitten. De modus operandi (de vakterm die de schrijver gebruikt) is steeds anders. Ook de ingeschakelde profiler tast in het duister. Pas in de laatste bladzijden komt er vaart in het speurwerk.
Auteur
Tony Coppers (1961) is een Vlaamse schrijver en scenarist. In1994 debuteerde hij met De Beha van Madonna, brieven van een reiziger. Hij schreef literaire reisbrieven aan vrienden en bekenden. In die tijd was hij reisjournalist de voor radio en produceerde hij verschillende reisprogramma’s bij de omroep. Hij werd vooral bekend door zijn misdaadromans rond de Antwerpse commissaris Liese Meerhout. Het werd een succesvolle reeks waarvan enkele delen werden bekroond of genomineerd. De Liese Meerhoutboeken werden in Antwerpen verfilmd tot een dertiendelige serie, getiteld Coppers.
De schrijver besteedt veel aandacht aan de privéomstandigheden van de personages, zoals Lieses partner die druk bezig is zijn eigen restaurant te openen. Ook de contacten met haar dementerende moeder krijgen veel aandacht. De huwelijksproblemen van haar collega Michel Masson komen uitgebreid aan de orde. Daardoor worden de politiefunctionarissen echte mensen. Dat effect wordt nog vergroot door een fout van Liese Meerhout. Bij een huiszoeking ziet zij bewijsmateriaal over het hoofd, waarvoor ze ernstig berispt wordt. Het tast haar gezag aan, maar het maakt haar ook meer mens.
Zoals we van Coppers gewend zijn hebben we weer te maken met een goed geschreven en boeiende politieroman. Toch zijn er niet veel spannende situaties. Heel veel ruimte is er voor teamoverleg. De schrijver gebruikt spottend de termen ‘ochtendgebed’ en ‘avondgebed’. De onderlinge sfeer is ook niet optimaal. Het is jammer dat de politiemensen steeds op een dood spoor zitten. Wat alles nog erger maakt zijn de uitdagende opmerkingen van de dader aan hun adres. Het einde vol spanning en actie.
Weer een boeiende Liese Meerhoutthriller.
Toni Coppers – De moord op Arno Linter. ISBN 978-90-223-3780-6, 321 pagina’s, € 21,99. Antwerpen: Standaard Uitgeverij 2021.