Als Belgen als bladeren vallen
Ordinaire val of ordinaire moord?
Het is 9 januari 2019 als een musher met zijn sledehonden door de Zwitserse Alpen draaft. De husky’s kennen de weg. Nog even en er wacht ze eten en een bak water. Maar dan opeens trekt Skip, de lead dog, aan de leidsels, stopt en begint te janken. De menner springt van de slee om uit te zoeken wat er aan de hand is. Hij vindt even verderop een dode man en belt de politie. Serge Ruffieux en Tony Hänggi, de twee rechercheurs die worden opgeroepen, arriveren snel. De dode blijkt niet van een berg gevallen, zoals de eerste aanname was. Want bergopwaarts ontdekken de speurders twee paar schoenafdrukken naast elkaar en bergafwaarts, vanaf de vindplaats, is er nog maar één paar over. Het slachtoffer heeft dus gezelschap gehad. Gezelschap dat niet – zoals bij een valpartij normaal zou zijn geweest – meteen alarm heeft geslagen, maar ervandoor is gegaan. Dat wijst op kwaad opzet. Maar wie is deze man? Nadat de politie een oproep heeft gedaan, meldt zich een hotelier. De dode sliep in zijn hotel. Het blijkt te gaan om de Belgische zakenman René Dumont, een vaste gast in zijn etablissement.
Twee dagen later wordt in hetzelfde dorp Karel Essink neergeschoten tijdens het skiën. Essink huurde met zijn collega’s van het reclamebureau elk jaar een chalet. Alweer een dode Belg. Dat kan nauwelijks toeval zijn. Zeker als blijkt dat ook de eerste dode banden had met de reclamewereld. De speurders beginnen met een uitgebreid onderzoek onder de collega’s in het chalet. Al spoedig blijkt dat ze geen vrienden zijn, maar wel graag doen alsof. Daarnaast liegen ze alles aan elkaar wat los en vast zit en ze hebben allemaal een alibi. De reclamewereld van ouwe-jongens-onder-elkaar is een en al venijn, concluderen de rechercheurs. Maar dat is nog geen reden om een ander te vermoorden. Er moet meer aan de hand zijn. Is er ooit iets gebeurd in iemands verre verleden wat een ander wreken komt, ver van huis in de stille sneeuw? En wie is de jongeman die plotseling in de bergen opduikt, heeft die iets van doen met de moorden?
Auteur
Dirk Debeys is partner bij het reclamebureau Mortierbrigade. Dit boek is zijn debuut.
De hoofdstukken van dit boek dragen steeds een datum- en tijdsaanduiding. Dat is hard nodig want het boek is behoorlijk chaotisch opgezet. Zowel de rechercheurs als overige personen – tot de dader aan toe – spelen in de diverse hoofdstukken een hoofdrol, via die tijdsaanduiding aangegeven. Ongetwijfeld zijn al die lieden voor de auteur tijdens het schrijven mensen van vlees en bloed en bouwt hij zijn thriller rondom hun beeltenis, maar voor de lezer ligt dat anders. Die springt op de ijsschotsen mee en moet uitkijken dat hij de weg niet kwijtraakt. Debeys geeft zijn lezers daarmee een puzzel in handen die nogal onoverzichtelijk is, vooral omdat de spelers – op de twee speurders na – niet echt tot leven komen en behoorlijk inwisselbaar blijven.
Al met al geen boek om met ingehouden adem uit te lezen. Meer een misdaadroman van een beginner. Hij heeft wel een mooi speurdersduo bedacht, maar de rest te snel afgeraffeld.
Iets langer laten garen voor het gerecht de pan verlaat.
Dirk Debeys – Sneeuwrood. ISBN 978-94-6401-232-3. 258 pagina’s, €22,-. Kalmthout (B): Pelckmans Uitgevers 2021.