Een ander boek over Italië
Liefdesverklaring aan het land van pizza’s, pasta, carabinieri, Vespa’s, werkende vulkanen, Maria, Pinocchio, Mussolini en nog veel meer.
Auteur
Mirjam Bunnik (1983) is vertaalster, docente en verzorgt interculturele communicatie tussen Nederland en Italië.
Ze was zestien en viel als een blok voor Italië. Ze bestudeerde de taal en cultuur, maar daar bleef het voorlopig bij. En toen kwam ik Andrea tegen. Ik veroverde hem met de restjes van mijn pizza, hij mij met een ritje op zijn Vespa. We trouwden en kregen twee kinderen. Ik bleef nog steeds in Nederland, maar ineens was daar een extra thuis in Genua, een buitenhuis in de Ligurische heuvels, en als ik wilde kon ik een Italiaanse achternaam voeren. Ineens had ik een Italiaanse schoonvader met wie ik over politiek kon discussiëren, een schoonmoeder die heerlijk kookt en een zwager die tot ver in zijn dertigste nog thuis woonde. Ineens bestond mijn leven uit Italiaanse clichés.
Bunnik wilde die clichés achter zich laten en zich verder verdiepen in de italianità van een groot aantal personen, die zij opzocht in hun woonplaats. Daartoe bezoekt ze, soms enkele keren, Venetië, Milaan, Pisa, Genua, Reggio Emilia, Turijn, Florence, Padua, Termoli, Latina, Garlenda, Ravenna, Rome, Napels, Blogna, Bari en Arezzo.
De mensen die Bunnik opzoekt zijn vaak direct betrokken bij de zeer verschillende onderwerpen waarover zij meer wil weten. Een barista over de koffiecultuur, een krantenverkoper over zijn kiosk, een journalist over campanilismo (de rivaliteit tussen vaak aangrenzende plaatsen), voetbalsupporters over hun favoriete club, een museumgids over de geschiedenis van de Italiaanse vlag, een docente Italiaanse taal over, inderdaad, het Italiaans, de directeur van de Fiat 500-club, een marioloog over de alomtegenwoordige Maria, een kunsthistorica over Dante Alighieri (die wel beschouwd wordt als de ‘schepper’ van het Italiaans, een feministe over de positie van de vrouw, een Milanese pizzabakker, pastamakers in Bologna en Bari en nog vele anderen.
En passant komen we de tekst van het prachtige partizanenlied Bella ciao tegen, volgens de schrijfster het mooiste protestlied ooit. Ze probeert haar liefde voor de patriot Guiseppe Garibaldi met ons te delen en ze ‘mijmert in Rotterdam wat ze mist: ‘wijn, gelato, mode, de Italiaanse televisie, Made in Italy. Misschien komt dat nog.
Een stukje uit het slot van dit boek wil ik u niet onthouden. Dit boek is geschreven uit liefde. Liefde voor een land waar ik me fijner voel dan waar ook. Een land waar de mooiste taal ter wereld wordt gesproken en de heerlijkste gerechten worden bereid. Ik kan intens genieten van de manier waarop alle zintuigen worden bevredigd.
Een must voor Italofielen (en wie is dat nou niet).
Miriam Bunnik – Koffiebars en carabinieri. Een ander boek over Italië. ISBN 978-90-284-5050-9, 253 pagina’s, € 20,00. Amsterdam: Wereldbibliotheek 2021.
Noot van de recensent: Italië is niet mijn tweede vaderland, maar ik kom er graag. Bovendien ervaar en waardeer ik steeds meer hoezeer mijn tweede vaderland Malta cultureel verbonden is met Italië. Ongelooflijk.