Bijna ‘alles’ over de mooiste club van Nederland
Spijker je Feyenoordkennis bij.
In het kampioensjaar 2023 verschenen uiteraard de nodige Feyenoordboeken. Succes inspireert kennelijk, hoewel de miserie van de afgelopen jaren ook tot interessante boeken leidde, zoals De Coolsingel bleef leeg van aartsSpartapiet Hugo Borst en Feyenoorder ben je niet voor je lol van de tussen PSV-supporters wonende Stephan van Erp. Toen Iwan van Duuren aan dit boekje begon was er overigens nog geen sprake van de titel.
Auteur
Iwan van Duuren (1966), afkomstig uit de Achterhoek, kreeg sinds 1978 elk jaar voor zijn verjaardag een bezoek aan de Kuip en hij was, ondanks de soms bedroevende resultaten, voor het leven verkocht. Tot 2002 was hij seizoenkaarthouder en reisde hij overal zijn club achterna. Hij werd sportjournalist, schreef verschillende sportboeken en is tegenwoordig Feyenoordwatcher bij Voetbal International.
Door de onverwacht goede prestaties van de club in het afgelopen seizoen liep het project volledig uit de hand. De schrijver toonde zich een ware liefhebber: te veel anekdotes, te veel zijwegen, te veel details: Als het over Feyenoord gaat, ben ik niet te stoppen.
De 101 dingen zijn gegroepeerd in Over Feyenoord (de oprichting, de naam Feyenoord, het shirt en het logo, het clublied, de vrouwen) Feyenoordschool (Varkenoord, Jong Feyenoord), Stadions (Kromme Zandweg, de Kuip), Europees voetbal en de geboorte van het legioen (Lissabon, Real Madrid, AC Milan, Celtic, Estudiantes, Tottenham Hotspur, Borussia Dortmund, AS Roma), Andere onvergetelijke wedstrijden (Feyenoord-Ajax 6-2), Beroemde spelers (Wim Jansen, Willem van Hanegen, Coen Moulijn, Over Kindvall, Dirk Kuyt, Johan Cruijff), Topschutters, Oranje, Cultheden (Jószef Kiprich, Christian Gyan), De grootste trainers (Ernst Happel, Willem van Hanegem, Wim Jansen, Giovanni van Bronckhorst; ik mis Don Leo), Clubiconen (Gerard Meijer, Fred Blankemeijer, Cor Kieboom, Jan Boskamp), De buitenlanders, Transfers, Dieptepunten (UT Arad, 10-0), De Klassieker en tenslotte De denneappel en andere bekers (De Coolsingel, de derby, Open dag en helikopter). Uiteraard is dit geen volledige opsomming, maar genoeg om de liefhebbers te laten watertanden.
Voor mij was het vaak een aha-erlebnis. Ik kwam lang vergeten namen tegen van spelers die mijn vader nog had zien voetballen. Wie herinnert zich nog Bertus Bul? En verder kwamen er ontieglijk veel herinneringen boven. Aan de eerste lichtwedstrijd in de Kuip, Coen Moulijn en Hans Kraay met tulband (de enige echte, niet dat zoontje van de tv) in de achtervolging tegen Real Madrid, de wedstrijden tegen AC Milan en Estudiantes. We waren erbij, mijn vader, mijn ooms en ik.
Schrijven is schrappen, maar één wedstrijd mis ik toch wel. De Ajax-Feyenoord van 1971 in het Olympisch Stadion. Ajax had aan een gelijkspel genoeg om kampioen te worden. Zowel IJzeren Rinus Israël als Theo de Tank Laseroms waren geblesseerd, maar zij stonden er, waarschujnlijk met enkele spuiten in het lijf, tot groot ongenoegen van de tegenstander en intimideerden Piet Keizer en anderen. Een 0-1 achterstand werd omgebogen door Henk Wery tot een 2-1 voorsprong. Feyenoord kampioen! Ik zag deze wedstrijd als student juichend bij de tv in een Utrechts cafeetje.
Dit vlot geschreven boekje is onontbeerlijk voor Feyenoordsupporters van alle leeftijden. Ik mis wel een uitgebreid fotokatern. Voor de nieuwe druk na een volgend kampioenschap?
Iwan van Duuren – 101 dingen die je weten moet over Feyenoord. ISBN 978-94-9331-906-9, 224 pagina’s, €17,50. Amsterdam: Uitgeverij Brandt, tweede druk 2023.