De eeuwige puber laat zich niet makkelijk kennen
Het levensverhaal van de ontembare rocklegende.
Een biografie schrijven over Mick Jagger was voor Philip Norman geen eenvoudige opgave. Hij vroeg Jagger twee keer om mee te werken, maar er kwam geen antwoord. En die keren dat Norman Jagger eerder wél sprak, had de popster vaak last van selectief geheugenverlies. Het typeert de inmiddels 80-jarige die zich altijd al moeilijk heeft laten kennen en waarover Norman zegt dat zijn hele leven draait om illusies.
Auteur
De Brit Philip Norman (1943) verwierf wereldfaam met zijn boek Shout! over de Beatles. Ook schreef hij biografieën van Elton John, Paul McCartney, John Lennon en Eric Clapton. De Rolling Stones volgt hij al decennialang. Telkens weer wordt Norman geprezen om zijn uitmuntende research en zijn meesterlijke pen.
Na de toon te hebben gezet neemt Norman ons eerst mee naar het gezin waar Michael Philip Jagger opgroeit. Het is een typisch middenklasse gezin, waar vader Joe de kost verdient als gymleraar en de assertieve moeder Eva wat meer gesteld is op haar andere zoon Chris. Vader doet met de jongens iedere dag gymnastiekoefeningen, wat tot gevolg heeft dat zijn later beroemde zoon tot op de dag van vandaag zijn sportieve inborst met een ongeëvenaarde energie en uithoudingsvermogen tentoonspreidt.
Wat de jonge Mike (zoals hij dan nog wordt genoemd) ook laat zien, is dat hij over een goed stel hersens beschikt. Hij volgt de middelbare school op een niveau dat vergelijkbaar is met het gymnasium. Dat betekent echter niet dat hij overal zijn best voor doet, want bètavakken als natuur- en wiskunde boeien hem niet. Liever is hij bezig met het organiseren van basketbaltoernooien en het redigeren van een muziekblad. Mike slaagt dan ook voor slechts een deel van de vakken, in ieder geval wel genoeg om aan de universiteit economie te gaan studeren.
Het op afstand houden van de buitenwereld zit er al jong in. Een oude schoolvriend typeert Mike als ‘de jongen van rubber’, die destijds naar alle kanten meebewoog om uit de problemen te blijven. Hij doet dat later ook als hem bijvoorbeeld wordt gevraagd een duidelijk standpunt in te nemen over de tegencultuur van de hippies, of wordt gepolst voor een verkiesbare plaats in de politiek. Degenen die aan hem trekken worden dan door Jagger het bos ingestuurd met halve antwoorden of vage beloftes. Al is het maar omdat het verkondigen van een uitgesproken mening tot ophef kan leiden, wat slecht is voor de business.
Over ophef gesproken: die is er genoeg. Als de Rolling Stones voor het eerst op televisie verschijnen met hun lange, onverzorgde haar, spreken de volwassen kijkers er schande van. En ook de politie-inval in februari 1967 op het landgoed Redlands van vriend en medebandlid Keith Richards wordt breed uitgemeten in de pers. Daarover gaan lange tijd allerlei geruchten, zoals dat Jagger aan een Marsreep zou hebben gelikt die in de vagina van zijn toenmalige vriendin Marianne Faithful was geduwd.
Is Jagger negatief in de publiciteit of gebeuren er andere schokkende zaken, zoals de dood van medebandlid Brian Jones, dan brengt dat hem niet van de wijs. Op zulke momenten toont hij zich een stabiele persoonlijkheid, die bovendien vastbesloten is te slagen ongeacht de obstakels die op zijn pad komen. Hij gaat zijn eigen weg, wat anderen er ook van denken en beseft goed dat het ‘cool’ zijn een rol is die hij speelt omdat het nu eenmaal goed verkoopt en hij zo zijn allergrootste liefde kan blijven bedrijven, het spelen van de blues.
Wie tussen de regels doorleest komt in dit goed opgezette en gedetailleerde boek nog veel meer te weten over Mick Jagger, de eeuwige puber die als vanzelf de ongekroonde leider van The Rolling Stones werd. Dat het daarbij voor het grootste deel gaat over de jaren zestig en we pas in hoofdstuk veertien (van de eenentwintig) aanbelanden in de jaren zeventig maakt niet uit omdat de meest interessante gebeurtenissen zich in de sixties afspelen en het daarna vooral een herhaling van zetten is: veel seks (heel veel), regelmatig wat drugs en altijd weer de blues als grondtoon.
Al met al een met veel foto’s geïllustreerde heruitgave die je met veel interesse en plezier kunt lezen, vooral als je nog niet zo bekend bent met de ins en outs van popmuziek in het algemeen of met Mick Jagger en The Stones in het bijzonder. Een gedegen publicatie waarmee Norman erin slaagt een groot deel van de sluier rondom de persoon Mick Jagger op te lichten. Bovendien geschreven in een stijl die makkelijk wegleest. Al met al een topper binnen zijn genre, een biografie van een popicoon die zijn geld dubbel en dwars waard is.