Politicus in een verdeeld land
Geen lachebekje.
Sinds jaar en dag worden in ons parlement enkele zetels bezet door wat men vroeger wel ‘klein rechts’ noemde, de SGP en tegenwoordig de fusiepartij Christen Unie (CU). De aanhang van deze partijen komt vooral uit orthodox protestantse hoek. Het is nog niet eens zo lang geleden dat het een partijleider van de CU hoogst kwalijk werd genomen dat hij het kopen van een ijsje op zondag niet erg vond.
Dit boek bevat de politieke memoires van Gert-Jan Segers, tot voor kort partijleider van de CU.
Auteur
Gert-Jan Maarten Segers (1969) studeerde politicologie aan de Rijksuniversiteit Leiden. Daarna werd hij medewerker van de RPF (één van de voorlopers van de CU, vervolgens werkte hij bij de Evangelische Omroep en werd daarna uitgezonden door de Gereformeerde Zendingsbond naar Egypte. Na zijn vervolgstudies in Washington DC werd hij directeur van het wetenschappelijk instituut van de CU. In 2012 werd hij Kamerlid en in 2015 fractievoorzitter. In 2023 stapte hij uit de landelijke politiek. Segers is vaste columnist voor het Nederlands Dagblad en maakt samen met voormalig VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff een podcast over de politieke actualiteit.
Voor Segers is politiek geen spel, zo laat hij in dit boek weten, maar een bloedserieuze aangelegenheid. De lezer zal dan ook geen grappen en grollen in dit boek tegenkomen, maar wel een eerlijk aandoend verhaal.
Segers ziet de politiek als een middel om te komen tot een betere, eerlijkere samenleving. Resultaat boeken is belangrijk voor de CU om ‘kleur op de wangen te krijgen’. Hij strijdt tegen armoede, mensenhandel en uitbuiting van vrouwen en minderjarigen, nationaal en internationaal. Een kabinet waarvan de CU deel uitmaakt zal geen verruining toestaan van zaken als abortus en euthanasie. Hiermee staat de CU recht tegenover de vrijzinnig liberalen van D66. En toch vonden Segers en D66 voorman Alexander Pechtold, door de eerste getypeerd als ‘politieke sjacheraar’ elkaar tijdens een etentje nadat Groen Links weer eens koudwatervrees kreeg. Zo kon tenslotte het kabinet-Rutte III tot stand komen. In dat kabinet vonden beide boezemvijanden elkaar overigens vaak op materiële zaken. We lezen hoe de samenwerking na een slopende formatie werd voortgezet in Rutte IV, ondanks het feit dat Segers zich eerder in de Tweede Kamer hiertegen had uitgesproken.
De Corona-epidemie was voor Segers een moeilijke tijd. Hoewel hij zelf geen problemen met vaccinatie had bestand een groot gedeelte uit anti-vaxers. Hij moest laveren tussen voor- en tegenstanders en dat in een club waar men elkaar (te) graag de maat neemt (zie het bovenstaande ijsje). En als dat dan ook nog gebeurt door partijprominenten als Eimert Middelkoop in de krant, zonder enig vooroverleg, baalt Segers terecht.
Segers kwam zelf in de Kamer als potentieel partijleider. En zo werd in 2021 Mirjam Bikker Kamerlid als Segers’ beoogde opvolger. Segers ziet de politiek als een roeping. Er is ook een omgekeerde roeping. Dat is de overtuiging dat je tijd erop zit. Dat de missie doorgaat, maar dat jijzelf niet langer nodig bent. Dat het goed is om de fakkel door te geven aan iemand die hem nu beter kan dragen dan jijzelf. Zo werd ik de politiek uit geroepen.
Segers is geen lachebekje en toch is dat jammer. Polici als Van Agt, Wiegel en recenter Mark Rutte leren ons hoe effectief humor als politiek wapen kan zijn. Maar hij heeft een vlotte pen en dit boek helpt zeker de recente chaotische politieke situatie te ontwarren. Een must voor wie daarin is geïnteresseerd.
Gert-Jan Segers – Macht en onmacht. Politicus in een verdeeld land. ISBN 978-94-638-2288-6, 253 pagina’s, € 22,95. Amsterdam: Uitgeverij Balans 2023.