Ooievaarsblues

Poëziebundel Boekenweek 2024

Gedichten

Gedichten

Bart Chabot selecteerde en bewerkte speciaal voor het Boekenweekthema 2024 Bij ons in de familie achttien gedichten uit zijn poëzieoeuvre en hij schreef er nog twee nieuwe gedichten bij: Metaalmoeheid en Black Cadillac.

Auteur

Bart Chabot (19 54) is dichter, schrijver en de biograaf van Herman Brood. Zijn poëzie is verzameld in Greatest Hits 1 en Greatest Hits 2.

Het eerste wat opvalt aan de gedichten is dat ze zo toegankelijk zijn. Het boekenweekthema komt duidelijk naar voren. Ontroerend is De vereffening waarin hij afscheid neemt van zijn stervende vader. Ruim vijfentwintig jaar heeft hij hem niet gezien. Zijn vader is zwaar dement, maar gelukkig wordt Bart herkend. Er volgt geen gesprek. Vijf keer zegt Bart ‘dag pap’. Dat was goed want het onzegbare was gezegd, het verzwegene verzwegen.

In deze bundel komen alle Barts familieleden aan bod. Het gaat vaak over zijn kinderen. Leuk zijn de gedichten over Disneyland en Sinterklaas, liefdevol die over opa. In Een lichtelijk ontwricht bestaan vertelt zijn vrouw dat ze verliefd was op een ander.

Chabots gedichten zijn meestal verhalend, nuchter en vaak humoristisch. Een mooi voorbeeld is Mijn ware ik. Bart heeft zijn zoontje Kevin bij de crèche afgeleverd en loopt met een lege kinderwagen naar huis. Met wrange humor beschrijft hij de reactie van een oude dame met haar kleinkind. Dat is een zielige meneer kom, hou oma’s hand maar goed vast die meneer is een beetje in de war.

Opvallend vaak heeft de dichter het over bomen. Die bomen jongen , dat zijn vrienden van me. Ik praat met ze.

Aan de zwier is heel geestig. Het is een vertelling over een boom die ging wandelen.

Een boom ging uit wandelen                                                                                                          

hij nam eenvoudigweg zijn takken op                                                                                             

en zette flink de pas in                                                                                                                      

en hij kwam verder dan wie ook had gedacht,                                                                             

deze boom, met zijn vollemaansgezicht    

De boom komt terug, maar voor korte tijd.

Tot hij op een nacht opnieuw aan de rol ging,                                                                             

toen zijn collega-bomen even niet opletten;                                                                                   

om dit keer niet terug te keren   

Het laatste gedicht van de bundel Black Cadillac is nieuw. Het onderwerp is wel heel bijzonder. Chabot beschrijft vanuit de doodskist zijn hele begrafenis. Als hij naar zijn graf wordt gedragen heeft hij nog enkele waarnemingen.

De maan was blijven hangen,                                                                                                         

die had weer eens weinig omhanden                                                        

…………………………………….

toen zag ik tussen de lage boomtakken door                                                                                        mijn lief    ik had zo opnieuw verliefd kunnen worden

…………………………………………………………..

Omdat de grafkuil nog open is, kan hij ontsnappen.

het werd tijd om op staan                                                                                                                  

ik schoof het deksel opzij                                                                                                                 

en ontdeed me van mijn houten jas

Een zeer geslaagde bundel voor een groot publiek.

Bart Chabot – Ooievaarsblues. ISBN 978-90-5965-669-7, 61 pagina’s, € 5,00 Amsterdam: CPNB 2024.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Poëzie. Bookmark de permalink.