Leeft hij of leeft hij niet…
Wie gaat er mee naar de Ardèche.
Drie jaar geleden verloor Tessa van Dalen haar echtgenoot Stan. Hij werd het slachtoffer van een vergismoord en de dader is nooit gevonden. Stan was een geliefde schooldirecteur, hij is uitgebreid herdacht. Ook hun zoontjes Justus en Lucas missen hun vader enorm. Maar na drie jaar begint voor Tessa de zon weer te schijnen als ze een relatie krijgt met haar collega Koen. Koen komt ook uit het onderwijs, hij is aardrijkskundeleraar, Tessa is gymjuf. Koen en Tessa besluiten met de jongens te gaan kamperen aan de oever van de rivier Ardèche. De kinderen zijn waterratten en je kunt er geweldig roeien, zwemmen, kanoën en zelfs aan canyoning doen. Ze staan op een prachtige camping en genieten vanaf de eerste minuut dat ze er zijn. Iets minder blij is Tessa met het feit dat haar buurtgenoten Saskia en Rolf ook op de camping staan, geen echt vervelende mensen maar ze trekt er thuis ook niet mee op. En Saskia is nogal opdringerig, dat is vervelend.
Nadat Tessa, Koen en de jongens een avontuurlijke kanotocht hebben gemaakt komen ze ‘s avonds wat rozig terug op de camping. Tessa besluit op de website te gaan kijken waarop foto’s moeten staan van hun avontuur van die dag. Ze scrollt de honderden foto’s langs van alle kano’s die die dag de tocht hebben gemaakt. En dan opeens ziet ze iets vreemds, al realiseert ze zich niet meteen wát. Ze kijkt terug, kijkt nog eens en dan ziet ze het. Op een van de foto’s, minder dan twaalf uur geleden gemaakt, staat haar overleden man Stan. Ze heeft het gevoel dat de wereld stil staat. Dat haar hart en haar leven stilstaan. Op Koens bezorgde vraag kan ze hem alleen maar de foto aanwijzen. Ook hij ziet Stan. Ook hij weet dat dit onmogelijk is. Ze heeft Stan zelf begraven, zijn koude gezicht gestreeld… En nu staat hij daar op een foto, vrolijk en levend en wel. Ze besluit de familierechercheur te bellen, die haar drie jaar geleden begeleid heeft. De rechercheur reageert begripvol. Ze gaan er zeker naar kijken. Maar het is druk, dat begrijpt ze wel he? En dán gebeurt er nog iets. En nu krijgt het onderzoek haast.
Auteur
Linda van Rijn is het pseudoniem van Mariëtte Middelbeek (1983). Mariëtte is journaliste en ze schreef bijna dertig boeken over journalistieke onderwerpen. In 2006 kwam haar eerste chicklit uit onder de titel Twee is te veel. Daarnaast schreef ze boeken over mensen die hun werk doen in de frontlinie van de samenleving, bijvoorbeeld de werkers op de reddingsboot, op de ambulance, in het kinderziekenhuis, bij de strandwacht en de brandweer. In 2011 begon ze thrillers te schrijven onder de naam Linda van Rijn. Voor de zomermaanden schreef ze een zomervakantie-thriller, voor de winter eentje waar wintersport een rol speelde. Het bleek een gouden format, haar vakantiemisdaadboeken verschijnen keer op keer in de bestseller-60-lijst. Dit boek is al nummer 36 in de reeks, en het heeft Linda van Rijn geen windeieren gelegd: van deze boeken werden inmiddels miljoenen exemplaren verkocht.
Van Rijn / Middelbeek heeft een heerlijke hand van schrijven. Opgewekt, vrolijk, zó het vakantieland beschrijvend dat je als lezer de neiging heb meteen dáárheen een reis te gaan boeken… Hoe ze het voor elkaar krijgt zó veel boeken in zo korte tijd te schrijven, is mij een raadsel. Maar ze doet het en ze doet het geweldig leuk.
Heerlijke vakantieboeken, en wie ergens heengaat waarover Linda van Rijn al eerder schreef – google haar naam maar even voor de titels – doet er misschien goed aan dat speciale boek aan te schaffen. Als aanloop naar de vakantie, om vast in te sfeer te komen. Die moord krijgt u er niet bij cadeau, die is al opgelost immers.
Veel plezier.
Linda van Rijn – Ardèche. ISBN 9-789-460-6865-2-8, 176 pagina’s, €15,00. Baarn: Uitgeverij Marmer 2024.