Kwaadaardig is niet aardig
De ‘Koningin van het Happy End’ krijgt een hersentumor.
Eve Monroe gaat met haar man en vijf kinderen naar de grootse presentatie van haar laatste boek. Het belooft een prachtig feest te worden, de aanloop naar alwéér een succes. En dan gebeurt er iets, ze kan het zelf niet navertellen, maar ze wordt wakker in een ziekenhuisbed. Ze heeft een tulband van verband om haar hoofd, ze ligt aan draden en infusen, ze kan zelf haar bed niet uit, niet lopen, amper praten, haar geheugen laat haar compleet in de steek. Haar man Nick is bij haar. Hij is al die tijd bij haar geweest. Want Eve is geopereerd aan een hersentumor. Chirurgen zijn acht uur bezig geweest, de tumor is van het kwaadaardige soort, ze hebben hun uiterste best gedaan hem helemaal weg te snijden. Aardig, kwaadaardig, het zegt Eve eerst niets. Maar langzaam maar zeker begint de waarheid door te dringen. Als een tumor kwaadaardig is, is daar niets aardigs aan. Zij, de koningin van het Happy End, schrijfster van tientallen succesvolle boeken, lijkt het slachtoffer te gaan worden van een heel unhappy end, van een ziekte waaraan de meeste patiënten binnen veertien maanden overlijden. Staat haar dat ook te wachten? Eve Monroe kan het niet geloven. Ze besluit alles te doen wat mogelijk is. Ze wil haar kinderen zien opgroeien, nog lang en gelukkig leven met Nick, boeken schrijven en kerstliedjes zingen. Want zelfs die is ze vergeten.
Ze zal het voor kankerpatiënten bekende pad moeten volgen, chemo, bestralingen, ergotherapie, fysiotherapie. Moet je nagaan, vóór de operatie liep ze op stelten van hakken, nu strompelt ze moeizaam achter een looprek: rek, stap, stap. Los lopen is er al helemaal niet bij. En dat geheugen van haar … het is onuitstaanbaar, ze weet helemaal niets meer. Op een dag vraagt ze Nick in het ziekenhuis: ‘Hoe zie ik eruit?’ Als ze aan Nicks arm naar de badkamer schuifelt en zichzelf in de spiegel ziet, schrikt ze. Ze zou zichzelf haast niet herkend hebben. Maar als ze zichzelf aankijkt komen er verrassend genoeg opeens wel herinneringen bovendrijven. Ze weet weer dat ze samen met Nick bij een dokter is geweest, dat ze in een rolstoel zat, dat de kinderen op bezoek zijn geweest. Nu gaan de chemo en de bestraling volgen. Want ze moet nu alles gaan doen om te voorkomen dat die tumor terugkomt, die afschrikwekkende gliobastoom graad IV met die vreselijk slechte prognose.
Auteur
Sophie Kinsella (pseudoniem voor Madeleine Wickham, 1969) studeerde aanvankelijk muziek aan het New College in Oxford, maar switchte naar politicologie, filosofie en economie. Na afronding van haar studie werkte ze als leraar en als financieel journalist.
Ze debuteerde in 1995 onder haar eigen naam met The Tennis Party (Het tennisweekend). In totaal schreef ze zeven romans onder die naam. In 2001 sloeg ze een andere weg in. Ze stuurde het eerste boek onder de naam Sophie Kinsella, zonder zich nader bekend te maken, naar haar uitgeverij. Die was enthousiast. Het bleek te gaan om het boek Shopaholic. Shopaholic was een succesformule, waarmee ze talloze lezers in binnen- en buitenland trok. Inmiddels is er een hele reeks shopaholic-boeken op de markt verschenen, stuk voor stuk toppers die terecht kwamen in de Bestseller 60 – lijsten. In 2022 verscheen haar voorlaatste roman De burn out. Kinsella is getrouwd met een voormalig operazanger. Het stel heeft vijf kinderen.
In april 2024 maakte de schrijfster bekend dat ze sinds eind 2022 een glioblastoma – een hersentumor – heeft. Ze besloot zodra ze daartoe weer in staat zou zijn haar ervaringen op te schrijven. Normaal gesproken verwerkt Sophie wel ervaringen uit haar leven in haar romans, maar fictie is haar voornaamste uitgangspunt. Voor deze roman golden voor haar andere regels. Ze noemt Hoe voelt het? weliswaar een roman, maar voegt daaraan toe: Het boek is fictie, maar het is mijn meest autobiografische boek tot nu toe. Eve’s verhaal is mijn verhaal.
Kinsella is herstellend van de behandeling. Maar ze leeft in een nieuwe werkelijkheid omdat de wereld veranderd is. Ze is wel de ‘koningin van het Happy End’ genoemd. Ze hoopt dat ze met dit boek mensen die net zij worden behandeld tegen kanker een dosis optimisme kan geven in de hoop op een happy end.
Een dapper boek. Heel anders geschreven dan de bekende Shopaholics die altijd licht van toon zijn, maar wel even soepel leesbaar. Knap, met zo’n beladen onderwerp.
Het KWF zou dit boekje kunnen aanbevelen, als hart onder de riem bijvoorbeeld.
Sophie Kinsella – Hoe voelt het? Vertaald uit het Engels (What Does It Feel Like?) door Catherine Smit.ISBN9-789-044-36932-8, 124 pagina’s, € 17,99. Amsterdam: The House of Books 2024.